Eindelijk op weg
Wat gaat de dag ons brengen? Om 9 uur het al weer vaste ritueel, ontbijt - mededelingen en .......gaan we vandaag deze bijzondere stad verlaten?
De meeste van ons zijn toe aan het fietsen. We (nog even de groep van 6 en straks tafel C) hadden gedacht wel even te kunnen fietsen in Dakar. Nou, bijna onmogelijk. Het krioelt hier van de auto's
en heel veel mensen op weg naar ...... en dat allemaal op de gewone rijbaan. De voetpaden zijn bezet door kleine fruit- en koopwaarstalletjes. De wegen zelf zijn wel van asfalt maar hier en daar
grote gaten en open roosters, dus oppassen geblazen! Alles speelt zich af op straat: er wordt gekookt-geveegd-voeten gewassen met theeketeltjes voor het gebed en heel veel gehandeld in verkoopwaar.
Je ziet slapende mensen op kiepwagens, uitgespreide strandmatjes, waar mensen 'soms een heel gezin' wachten op?
Ook wij wachten op het goede nieuws dat ons gelukkig om 13.00 uur gebracht wordt: de truck is in aantocht. Nog snel de laatste inkopen gekocht, o.a. een prachtige lap stof die ik kan gebruiken bij
het douchen achter de truck. De fietsen werden weer in elkaar gezet, bagage in de truck en geholpen en uitgezwaaid door het personeel van het hotel, vertrokken we om 14.30 uur. Dagkapitein was Rolf
die de nodige veiligheidsinstructies meegaf. Eindelijk was het zover, het was heel spannend, maar gelukkig lukte het aardig door de drukte van de stad te komen. Zo af en toe een zandweg maar over
het algemeen asfalt. Ook aan de rand van de stad krioelt het van de mensen en geitenmarktjes maar ook wat meer industrie en fabriekjes. (o.a. keramiek). Geuren van etenswaar - autogassen en
kadavers mengen zich en heel veel stof en zand kleven aan huid en kleding. Je witte sokjes kleurden rood.
Al snel belandden we op de snelweg richting Thies en hier was het oppassen geblazen voor vrachtauto's, bussen en ander snelverkeer. De bussen zitten propvol en mensen hangen er gewoon uit en
begroeten ons enthousiast. Het landschap wordt al groener. De temperatuur viel mee omdat het bewolkt was en wat later op de dag. Bij een van de vele cola-stops zagen we een boom vol met
wevernesten. Het laatste gedeelte van de tocht reden we in het donker. Omongeveer 19.30 uur arriveerde we bij de auberge die Trudi en Joyce uitgezocht hadden. Dames op een zaal en de heren op een
zaal. De badkamer zag er hoopgevend uit met een groot bad maar we moesten het doen met het waterkraantje van het toilet. Na een heerlijke bonenmaaltijd van Trudi (tafel C is ingewijd) en koffie en
thee toe sloten wij deze mooie dag af. Wat een bijzondere en indrukwekkende belevenis: De derde etappe richting Burkina Faso is begonnen. De eerste 70 km zitten er op.
Marian
Reacties
Reacties
Hallo Marian en natuurlijk al je mede fietsers,
Wat leuk om nu een verhaal te lezen door jou geschreven en nog wel na je eerste fietstocht in Africa.
Ik geniet van de foto's en verhalen en ben erg benieuwd hoe het fietsen in de hitte jou bevalt. Geniet, ben benieuwd naar het volgende verhaal.
Hoi Marianni( en fietscollega's)
Eindelijk is het voor jou echt begonnen.
Met een glaasje wijn, bij een lekker houtvuurtje genieten we met je mee. Je bent stoer, liefs van Hanneke en Henk.
Ha Marian,
Geweldig, dat jullie allemaal weer onderweg zijn, fijn om nu ook door jouw ogen een stukje mee te beleven.
Alle goeds, liefs Maria
Hallo Marian,
Eindelijk kun je gaan fietsen en meegenieten!
Na het lezen van alle verhalen kan ik denk ik wel zeggen dat je in een groep geweldige mensen zit!
Geniet van alles!
Liefs Bob en Anneke
Hoi, Marian en andere "kanjers".
Fijn om te lezen wat jullie allemaal meemaken...moeders zit bij me aan de computer en leeft met je mee, "wel uitkijken hoor!!" Maak je veel foto's, marian?? We hebben bewondering voor je hoor, en ik sluit me bij Hanneke aan....je bent stoer!! Een dikkert van ons hier in koud Nederland.
Hoi Zus (Marian),
Wat een leuk verhaal heb je geschreven, vooral het "bad" wat niet genomen kon worden, moest wel even lachen. Soms is het dus afzien, maar als ik het zo lees tjee wat een avontuur beleven jullie. Prachtig natuurschap? Neem in iedergeval veel foto's als je tijd hebt, we zijn zeer benieuwd. Johan blijft zeggen dat je niet goed bij je hoofd bent om daar te gaan fietsen, maar je weet wie het zegt hé!!! Nee hoor meid, bewondering voor jou en je metgezellen en we kijken uit naar je volgende verhaal!!! Denken veel aan je hoor, dikke kus van ons.
Héééé zus Marian en reisgenoten,
Wederom een prachtig verhaal! Als Niek en ik de verhalen lezen weten we precies wat jullie meemaken. Onze reis door Ghana komt weer helemaal naar boven. Ik blijf het zeggen "wat een land hé! " Nog even dit; Ik denk dat de witte sokken zelfs op de kook met "witte reus" niet meer te redden zijn!Ach....., rode sokken zijn ook cool! Geniet en succes voor de volgende stap. Kus je" swaag en sus".
Lieve Marian
Jolanda heeft mij je reisverhaal en de reakties laten zien, heel leuk en vooral voor jou heel leuk! Ik ben blij dat het tot nu toe goed met je gaat en alles goed verloopt, geniet er maar van
Dappere dochter!Groet aan allemaal!
Heel veel liefs van ons en dikke kus van mamma
lieve tante Marian,
We kijken regelmatig op de site en lezen vol bewondering alle verhalen die jullie schrijven. Ook erg leuk om de foto's te bekijken en er een bepaald beeld bij te krijgen bij die verhalen. Ik hoop dat alles goed gaat en geniet van deze bijzondere reis!
Dikke kus Steef Amy Daan Isa en Roos!!
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}