Grote pech
Officieel bericht uit de groep: Op zaterdag 28 augustus is op de weg tussen Tours en Ste Maure de Nissan van de weg geraakt. Kees Zomerdijk en Joyce Stijger, die in de Nissan zaten, zijn voor de zekerheid in het ziekenhuis onderzocht en hebben zich na afloop weer bij de groep gevoegd. De gehele groep heeft gezamenlijk besloten om de volgende dag de tocht voort te zetten en vervangend vervoer te regelen.
Het dagverslag van Addy: Zaterdag 28 aug 2010
Het verslag van Johan eindigde met: En god zag dat het het goed was. Dat ontlokte mij spontaan de kreet O god, nu moet ik hierna
schrijven, laat ik het klein houden.
Dicht om me heen de wereld van mijn tent. 's Avonds, als we langzaam na de koffie naar onze tenten vertrekken, hoor je de steeds bekender geluiden, vooral de ritsen. De een heeft hard klikkende
ritsen, die met een snel gebaar en een zwiepend geluid open gaan. Het soms tanden poetsen buiten gorgelen, spugen. Wat dacht je van de luchtbedden links, rechts kraken-piepen-schuren-schuiven, een
orkest van zachte geluiden. Dan het geritsel van plastic tasjes zoeken in de bagage, waar heb ik dit nu weer gestopt, ik ben mijn shampoo kwijt of waar is mijn billen crème. Het wordt snel donker
dus met de koplampen op roeren in de bagage. De chaos wordt elke dag groter en alles gaat van zijn plaats. Ik wil wel eens weten, wie er op dit moment gelukkig is met de orde in zijn tas. Dan gaan
een voor een de lampjes uit. Rust, stilte ... nou ...nou! Ik hoor snurken links achter. Iemand praat hard op in zijn slaap het lijkt de stem van Ben.
Als de eerste zonnestralen nog niet eens verstreken zijn, is het al een drukte van belang.
Het kamp is wakker. Inhoud van de tent opruimen, douchen, ontbijten, truck inpakken en fietsen klaarmaken. Rolf is de route kapitein. We reden 148 kilometer met een gemiddelde van 20,2 km/uur. We
bezochten de stad Tours, staken de Loire over en hadden even stil gestaan bij het moment dat we 1000 kilometer gereden hadden.
Het weer was goed, je zou het een topdag moeten noemen. Maar ‘s middags bereikte ons (fietsers) het bericht dat de Nissan van de weg geraakt was en Joyce en Kees voor een check naar het ziekenhuis
gebracht waren. Wat een pech en schrik! Gelukkig waren ze ‘s avonds per taxi weer bij ons op de camping terug. We hadden heel erg met ze te doen. Zelf was ik nog ongelukkig met het wegdek in
aanraking gekomen. Schaafje hier en daar, maar dat is iets wat wel vaker bij fietsers voor komt.
Na deze dag vol hoogte- en dieptepunten gingen de geluiden weer hun orkest spelen. Rits, piep, krrrr, windjes of luchtbedden. Lampjes doven. We slapen moeilijk in, maar toch gaan we de volgende
ochtend gezond weer op en fietsen verder. En de begeleiders huren een tweede auto.
Groeten Addy
Reacties
Reacties
gelukkig goed afgelopen!!! succes weer de komende etappes!!!
Wat vervelend te horen dat de Nissan van de weg is geraakt, maar weer goed te horen dat jullie je tocht zonder noemenswaardig oponthoud vervolgen… Erg dapper!
Moet er nu een nieuwe terreinwagen worden geregeld?
En Pa, wat is er gebeurt?
Nog veel succes de komende maanden,
Nico Zomerdijk
Wat een pech ,maar gelukkig goed afgelopen.Reizen is niet zonder gevaren.Maar jullie hebben de juiste mentaliteit om tegenvallers te incasseren.Hier is het vreselijk slecht weer maar ik zag op de tv dat het gebied waar jullie nu zijn prachtig weer heeft.Addy je krijgt door die valpartij ,,jongensknieen.!! Hart.Gr. Liefs Klaas
Jullie al googelend gevonden en me geabonneerd op de nieuwsbrief. Grappig Addy dat jij nu net aan de beurt bent om te schrijven! We wensen jullie veel succes!
Wij lezen alle dagen met belangstelling jullie verslag,
gelukkig hebben jullie goed weer, en wij hopen dat jullie van verdere pech verschoond blijven.
Hier regent het en harde wind, het lijkt wel herfst.
AZ weer niet goed gespeeld.
Goede reis verder.
,Hallo allemaal.
Wat een pechdag was het gisteren.
De eerste 1000 km zit erop, hopelijk blijft verdere pech jullie bespaard.
Ik heb veel respect voor jullie, heel veel succes verder
en veel geluk.
Groetjes van Ria
Meeslepend verhaal van m'n moedertje. Met hoofdlamp op roeren in de toilettas, zoekend naar de billencreme - heel beeldend. En het concert van ritsen en schurende luchtbedden, prachtig. Je hebt je eerste schram te pakken, hoeven we ons daar geen zorgen meer over te maken. Op duizend kilometer afstand leven we met jullie mee, en het is elke avond weer een kleine opluchting als we inzoomend op de satellietkaart, klik voor klik, terechtkomen op een knus Frans campinkje. Sterkte aan de heren van de volgauto!
Rogier + Eugenie
Oei! moedig stelletje hoor; gewoon doorgaan. Naar ik begrijp met de begeleiders alles OK en is de huur van de auto tijdelijk? Hopelijk van wel.
Gaat Trudje nog lekker? Krijg je de pannen goed gevuld en daarmee de hongerige magen van de trappers? Leuk die foto's!
En ik ben toch zo benieuwd wat jullie zingen?
Wens jullie alle goeds en plezier en een veilige voortzetting van de tocht.
Speciale knuffel voor Trudje!
Hartelijke groet, Hannie
Beste Johan Olling,
Wat een pech met de vrachtauto, maar gelukkig geen persoonlijke schade.
Ik geniet van jullie reis en verslagen.
Momenteel gaat het jullie beter af dan AZ.
4 wedstrijden gespeeld en slechts 3 punten.
Heel veel succes met jullie zware tocht.
Iedereen van de schrik bekomen, in het bijzonder Joyce & Kees? Trudi let jij goed op tijdens de rit. Vertel eens zijn jullie intussen lek gestoken door al die vervelende insekten of heel goed smeercrème gebruikt. Hannie heeft gelijk, de foto's van jullie fietswas is prachtig om te zien en Trudi je kar wordt regelmatig overvol gevuld, ben je niet gewend hier bij de Carrefour. Veel sterkte en geluk voor jullie allen!
Groet, Christine
Erg onder de indruk van de afstand die jullie al hebben afgelegd, wel een vreemd voorval van de bus hoe kan dat nou? Natuurlijk wens ik de rijders alle sterkte en vertrouwen toe dat dit eenmalig was. Een ongelooflijke prestatie wordt hier neer gezet door jullie allemaal en ik wens jullie de komende ritten veel fiets plezier toe. Addy,voor jou een lieve groet van je zus Lucy, volg de hele reis.
Wat een verhaal ik zie 't al helemaal voor me dat gedoe in de tent,Addie wat heb ik bewondering voor jullie .Als 's avonds 't weer op de televisie komt kijk ik meteen of het een beetje aangenaam is om te fietsen 1000 kilometer zit erop ongelooflijk .Ja dat wegdek waar je overhad dat hoort een beetje bij je laten we er van uitgaan dat de eerste maar ook de laatste keer is geweest.Wilde eerst Klaas bellen om te vragen hoe het ging maar toen hoorde ik jouw zeggen dat 't op de computer te volgen is .Nou gevonden hoor'.
Hoop ook dat het met de andere allemaal goed gaat.
dikke kus Wilma
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}