Zwarte dag
Zwarte dag
Donderdag 16 september
Het is voor mij, Ben, een hele speciale dag, de verjaardag van mijn overleden broer. En nu, voor ons, ook een zwarte dag, want Co heeft ons verlaten.
We zijn geschokt, verbijsterd en vol onbegrip. Dit kan niet! Helaas het is zo.
Zoals zoveel ochtenden sprak hij de fietser, 's morgens om 7.30 uur, in het donker toe, met geestdrift; mensen we gaan er weer een mooie dag van maken, onze laatste dag in Europa!. En het plezier straalde uit zijn ogen. En daar gingen ze, de camping van Ronda uit, het schitterende berglandschap in de opgaande zon in.
De Europafietsers gaan terug naar het oosten, naar Malaga. Gisteravond hebben we afscheid van ze genomen tijdens een gezellige maaltijd in het restaurant. Josephine bedankt de groep voor de gezelligheid en de zorgzaamheid. Siem is weemoedig. Cees heeft een dubbel gevoel, en zal de groep missen, net als Sjaak. En wat zal de groep hen missen.
Wij, de begeleiders, pakken de auto in en op het moment dat we willen wegrijden, een telefoontje van Bart: er is een vreselijk ongeluk gebeurd, Co is overleden. Dat is onmogelijk denken we.
Kees en Lex Eugster, die Alice gisteren met een huurauto gebracht heeft, rijden met de auto's naar de plaats van het ongeluk, 14 km verder. Co is tijdens een lange afdaling in een bocht ten val gekomen en tegen een tegemoet komende auto gebotst. 2 artsen die op dat moment net langs kwamen verleenden 1e hulp,met onze eigen ehbo-ers Martha en Alice, maar Co moet vrijwel op slag dood geweest zijn. Het wachten begint, op ambulance en politie.
Alice zegt: het laatste wat hij tegen me zei, was 'We gaan genieten Alice'.Co is overleden, terwijl hij intens aan het genieten was.
De rest van de dag verloopt in een roes. Lex gaat naar Malaga om Joyce van het vliegveld op te halen en een bezoek te brengen aan het uitvaartcentrum om daar wat formaliteiten te regelen. De fietsers fietsen 100 km verder naar Algeciras, de begeleiding wacht op de terug geroepen Europagangers. Met de auto's en de trein gaan we naar Algeciras, naar een prachtige jeugdherberg, om daar met elkaar samen te zijn en over Co te praten.
Om 19.45 uur arriveren de fietsers, moe en geëmotioneerd. Wat is het goed om nu allemaal samen te zijn. We praten over Co, iedereen haalt herinneringen op. Een geweldige vent, altijd behulpzaam, hij zag het altijd en onmiddellijk als er hulp nodig was, en altijd die pretoogjes! Voor iedereen een stimulans. Een gouden vent.
Onze gedachten gaan uit naar Marian en de kinderen.
Dag Co.
Ben en Willemien.
Reacties
Reacties
Zeer moedige fietsers, inderdaad gisteren een zwarte dag en voor iedereen ongelooflijk. Ben beschrijft die dag erg mooi, vind ik, maar het had er niet moeten staan, ik gunde jullie het allemaal zo veel zonniger en lichter, zoals het tot nu toe was gegaan. Heel, heel jammer dat het niet zo mocht blijven. Met veel respect voor ieders beslissing, wens ik jullie allemaal het beste toe op die gekozen weg met Co in gedachten,
Joke.
Willemien/Ben, de laatste dag in Ronda mooi beschreven. Wat een tragedie. Ik zie Co voor me, een man met een vriendelijk gezicht maar vooral die glimlach blijft me bij. Co zat tijdens het diner schuin tegenover mij en omdat hij zijn hand opstak toen er gevraagd werd wie de volgende morgen de leiding op zich wilde nemen tijdens de zware tocht van Ronda naar Algeciras blijft zijn gezicht me steeds bij. Ach voor jullie allemaal wat een verdriet, wat een ongeloof maar in die korte tijd dat wij bij jullie waren hebben wij opgemerkt hoe hecht jullie zijn, één grote familie die voor en met elkaar zijn. Trudi, meisje je bent in een warm gezin terecht gekomen. We leven met jullie mee en blijven jullie volgen. Voor de Europa fietsers wensen wij een goede vlucht en welkom thuis. Fam. Kerssen heel veel sterkte gewenst.
Groet, Christine
Lees af en toe een berichtje van nog een Ankie dus zet ik voortaan maar Spanje erachter ! Waarschijnlijk zijn jullie op dit moment al met de overtocht bezig en ben ondanks alles blij dat jullie hebben besloten om door te gaan met de reis. Ben er zeker van dat Co dit zo gewild zou hebben maar wens ook degenen die weer naar huis vertrekken een hele goede thuisreis en kan ook hun heel goed begrijpen. Julie zijn omgeloofelijk sterkte mensen met heel veel moed en wilskracht en blijf dit ook houden om dit prachtige project te volbrengen. Hermanita, te admiro un montón - ben blij dat je hulpje weer terug is en blijf jullie dag voor dag volgen zowel op deze site als in mijn gedachten. Heel veel sterkte voor jullie allemaal en probeer toch te genieten van alles wat jullie nog te wachten staat.
hoi Ome Ben en de rest van de fietsers en de familie van Co.
Wij wensen jullie heel veel sterkte met dit ongelofelijk ongeval en overlijden van Co. Speciaal Ome Ben wensen wij veel succes met het verwerken van dit verlies en hopen dat er op de rest van de reis geen vervelende dingen meer gebeuren. Wij hebben ook gedacht aan Ome Leo zijn verjaardag (dagje na Eilish natuurlijk)
geniet en maak nog een mooie ervaring van de reis en jullie einddoel.
veel liefs Lizet Peter Eilish en Xander
16-9: Vandaag werden we stil en daarna zeer geschokt. Een tocht die met groot enthousiasme begon werd ineens in diepe rouw gedompeld. Een deelnemer verongelukt. We blijven met vragen zitten, die nooit opgelost kunnen worden. We kunnen alleen maar stil zijn en medeleven met de familie en de groep. Dat zij troost en sterkte mogen vinden.
De buren van de parochiekerk
VVE Lage Weide "Clevesteijn" Limmen
Lieve Trudi en anderen.
Van Christine het hele trieste verhaal gehoord en het bericht gelezen van Ben. Wat moedig van jullie allemaal, jullie gaan gewoon door, het is allemaal voor een goed doel. Fantastisch zoals jullie het doen.
We zijn trots op je, dat je zo´n goede kok bent, ik lees zoveel goede dingen over je kookkunst.
We volgen jullie route en het commentaar elke dag.
Heel veel sterkte en liefs, Fred en Anne.
Diep onder indruk las ik jullie verhalen.
Wens de gehele club, maar in het bijzonder Alice veel sterkte.
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}