Dagverslag van Maandag 20-09. Fietsdag 27. Etappe van Quezzane - Fes

Na een goede nachtrust en weinig gesnurk, want ik sliep met Ben, Dielof en Rolf op de kamer, zijn we om 6.50 uur zonder ontbijt vertrokken. Het hotel had daar geen faciliteiten voor. Maar niet getreurd we gaan bij de truck picknicken.
Wij vertrekken met een lege maag. Het eerste stuk gaat omlaag dus geen probleem. Maar waar is de picknick toch? We verrekken van de honger. Rolf gaat de begeleiding even bellen met de vraag waar ze staan. Als Ben de weg op loopt zijn we 500 meter bij ze vandaan. Ze hebben de tafel keurig gedekt en we laten het Pita brood ons goed smaken.
Broodtrommels gevuld, de pita broden passen prima in de trommel. Veel beter dan de stokbroden.
Als we de weg vervolgen komen we in de tweede regenbui terecht na ons vertrek uit Limmen. Deze duurt echter wel 5 minuten.
De Marokkaanse weggebruikers zijn enthousiast. Zij gebruiken de claxon veelvoudig. Uit het raam hangend van de oude Mercedes worden we toegezwaaid.
Als we langs de weg een lunchstop hebben komen er diverse Nederlandse caravans langs. Als we op de camping zijn aangekomen blijkt het een georganiseerde tocht te zijn van een club met 12 caravans.
Na de lunch verterekken we weer richting Fes. Als we boven op de berg staan zien we een mooi meer liggen. De dames willen er even een foto van maken. Ik denk dat het niet om het meer gaat, maar om de verkoper die de koopwaar aanbiedt. Alice koopt 2 granaatappels en een kalebas voor 30 Dirhams (is 3€). Na de transactie wordt de kraam direct gesloten. De man heeft een goede dag gedraaid.
We vervolgen de weg en komen door een dorp met links en rechts van de weg garages. Een leuke bedrijvigheid om te zien. Alles gebeurt buiten. Oude Mercedes busjes worden weer opgepimpt tot een fraaie taxi, waar mens en dier in vervoerd kan worden.
Als we dan aan de colastop toe zijn komen we in een fraai theehuis met een dierentuin er bij. Joyce zit al de hele dag op de fiets en was toch wel toe aan die stop. Het is geen cola maar Fanta Orange wat ze neemt. Hierna heeft ze weer vleugels en komen we in Fes aan. Nog even door de stad, waar ze veel fans heeft, vooral bij de stoplichten. Ze weet dan ook niet hoe snel ze moet demarreren.
Uiteindelijk zijn we na 156 km op de camping.

Herman