Diarree met fantastische benen
Dag verslag van woensdag 22 september 2010. Fez naar Col du Sud.
Bewolkt, 25 graden, weinig wind, lunch 6.00 uur vertrek 7.15 uur aankomst 17.30 uur. Klimmeters 2349 meter.
Na de rustdag in Fes, die we als echte toeristen hebben doorgebracht, vanmorgen extra vroeg vertrokken. Het belooft een lange etappe (134 km) met flinke stijgingen (de camping is op 2000 m hoog) in
de Atlas te worden. De begeleiding stelt ons vrij van meehelpen met het opruimen, want de etappe wordt zwaar en zij kunnen pas om 9.00 uur bij de supermarkt terecht. Dit scheelt een stuk, dan
kunnen we vroeg weg. Dus wel voor 7.00 uur denk je dan als wegkapitein van de dag. Niet dus. Steeds nemen er mensen een sprintje naar de toiletten en komen bij mij terug heb je nog wat loperamide
voor me. Het belooft de eerste diarree dag te worden. Ik zie al beelden van 7 fietsers op een rij in de boomgaard vrolijk pratend met de fietsbroek op de enkels. Het blijkt na vertrek reuze mee te
vallen. Zelfs de sanitaire stop waar José om vraagt is een 'gewone' volgens eigen zeggen. Onderweg nuttigt Herman een banaan onder het motto 'geen windstopper (soort bodywarmer voor fietsers) maar
een broekstopper' in de veronderstelling dat bananen stoppen. Dielof deelt mee dat hij tijdens de rit het zaakje gesloten tracht te houden.
Het viel allemaal reuze mee niemand had mijn drie always met vleugeltjes nodig vandaag. Zelfs Alice niet, die in de klim met diarree klachten op de pedalen durft te gaan staan.
Sommige fietsers hebben een prima dag, anderen hebben het zwaar, daar de diarreeklachten ook leiden tot verzwakte benen. Vooral het eerste uur wordt geklaagd over geen goede benen. Het blijkt dat
we meer dan een uur 4 procent klimmen met 20 km/p.u, dus niks slechte benen. Ik heb vandaag fantastische benen en het fietsen en klimmen gaat me prima af. We klimmen de hele dag,maar een paar keer
echt stijl. Zo trappen we gestaag de Atlas in. We fietsen langs landbouwgronden, olijfbossen, en het laatste stuk over een prachtige hoogvlakte met niks. Gras en stenen. Hier en daar een kudde
schapen waar ook geiten tussen lopen. Een herder een aantal keren in kostuum. Ook hij moet netjes op zijn werk verschijnen. Ik vind het landschap overweldigend. Er is hier niks. Gras en stenen,
heel zelden een boerderij die nauwelijks die naam mag hebben. Een man op een muilezel van Nergens naar Nergens. Een vrouw lopend met een bepakte ezel. Als ze van haar buurvrouw komt is ze al een
dag onderweg. Dan ineens om een bocht bedoïnen tenten. Johan en ik fotograferen ze. Er komen kleine kinderen aanhollen om te bedelen, dit is de eerste keer. We fietsen weer weg, praten wat en
ineens staan Trudy, Kees en Ben langs de kant van de weg. Hier is onze camping. In de middle of nowhere een auberge. De truck staat op de parkeerplaats. Er zijn kamers voor ons geboekt. Deze zijn
net zo duur als de plek om een tent op te slaan. Heerlijk. Trudy heeft een lichte rijstmaaltijd gemaakt i.v.m. de diarree. 's Avonds drinken we bij de eigenaar bier en rode wijn. Lekker illegaal
naar ons idee in een hoekje van de zaak.
Rolf
P.S. Onderweg de eerste apen in prachtige ceder bomen gezien.
Reacties
Reacties
Vanavond alle 4 verhalen gelezen en het doet goed om te lezen dat jullie de draad weer oppakken. Veel succes voor de verdere reis. Er staat jullie inderdaad nog veel moois te wachten in Marokko.
Anna heeft mij gevraagd om haar ook te noemen in de reacties.
vanmorgen las ik 3 verhalen en nu de 4e, van Rolf zijn hand.
een mooi verhaal, niets dan gras en steen.
Soms denk ik "was ik maar mee" het lijkt mij een hele ervaring op je fiets zo'n reis te maken met zo'n reisgezelschap.
Dat woordt alleen al "reis-gezel-schap" nu daar weten jullie inmiddels alles van. ups en downs/ drollen en diarree, je moet er toch mee leren leven. was gister de vraag hoe het met de billen was,, nu laat zich dat slechts raden. maar jullie zijn natuurlijk niet voor één gat te vangen, dus wordt het doorsijpelen. In Edam onweert het momenteel en komt de regen weer van boven, spoelt alles nog beter schoon denk ik dan.
hopelijk is het weer bij jullie aangenaam, dat treft met fietsen. ik zou zeggen genoeg schoon water en (kruiden) thee drinken ( slappe thee, trekt de slijmvliezen wat samen) Dielof special greetings, en allen een goede voortzetting, tot het volgende verhaal.
Wat een fantastische plaatjes ! Fijn, dat er meteen mooie foto's bij zijn. We worden er wel een beetje weemoedig van, zouden er graag bij zijn. Maar we hebben ervoor gekozen, hier te zijn, en ook hier zijn we nodig, en druk met allerlei Burkina-dingen. We hebben veel contact met andere Burkinafietsers, wat heel goed is. Jullie veel succes en plezier met de volgende bladzijden van de Atlas.
Toen jullie begonnen, was ik bij jullie afscheid in Limmen. En daarna heb ik een Novenenkaars opgestoken voor zolang de tocht gaat duren. Bart is nu wel thuis, maar hij blijft ook voor jullie branden. Heel veel succes !
Een PS voor Alice:
Wat Herman zei over die pannen is Echt WAAR !!!!!!!!!
Dus pas maar op, waar kookt Trudy in??
Liefs Sytske
Moedige fietsers, want dat zijn jullie als ik zo de klachten, de afstanden en de hoogten lees. Het is wel duidelijk, dat jullie in een ander continent zijn, zeg! Wat een verschil in verhalen over het landschap, mensen en dorpjes. Erg mooi weer om te lezen. Fijn ook dat jullie ondanks het zware fietswerk toch nog oog hebben voor de omgeving.
Mooie fietsdag morgen, Joke.
Een Marokaans middel tegen de diarree is "kummel"overal te verkrijgen waar ze die fantastische kruiden verkopen. Het is een geel poeder, niet echt lekker, maar helpt wel !!!! en dat is toch wel prettig als je alle dagen door moet gaan.
Mooie herkenbare foto"s. geniet van de reis jullie zullen nog veel meer mooie en aparte dingen tegenkomen.
Mooi verslag, Rolf, klinkt erg goed allemaal. Het moeten, ondanks de darmproblemen, schitterende dagen zijn voor jullie. Geniet ze!
Beste Fietsers + begeleiding, lieve mamma,
Fantastische verslagen allemaal, dit wordt voor allemaal een apart hoofdstuk in jullie levensverhalen denk ik. Geniet ervan, mamma, Lucas stuurt je een kus terug, zijn verjaardag was heel leuk, bowling met vriendjes + neefjes. Liefs en tot gauw
Hey Joysie,
Wat een geweldige foto van je bovenop die rots.
We kwamen hem tegen op de site van Herman.
Volgens mij voelde je je zo vrij als een vogel.
Prachtig hoor.
Ga zo door griet.
Hou wel de overstekende geiten en kamelen in de gaten hè.
Wens de anderen maar veel succes met bedwingen van het Atlasgebergte. Pak je zelf ook een paar colletjes of ga je ze vanuit de truck aanmoedigen.
En gaat het een beetje met je nek en de jeuk?
Groetjes van allemaal.
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}