Wildkamperen
Dag 42 Vrijdag 1 oktober, Tata - Dessert 1(even voorbij het dorp Tizgui, langs de N12),110 km. Heel veel zon, 41C.
Vandaag begin van het tropenrooster, nl. om 4.30 uur op en om 6.00 uur op de fiets. De hitte begint namelijk een steeds grotere rol te spelen en dan is zo'n eerste extra koel uurtje meegenomen.
We fietsen weer met zijn zevenen, de ziekenboeg is gelukkig weer leeggestroomd, dus Johan en Rolf rijden vandaag ook weer in ons peletonnetje.
Het gaat zeer voorspoedig, omdat we licht dalen 1-1,5% en licht voor de wind hebben (na 100 km hebben we dan ook een daggemiddelde van 24,5 km per uur).
We vliegen op onze colastop in Akka af (met al 60 km achter de rug om 8.45 uur), maar net voor we het dorp binnen rijden, worden we weer voor controle door de gendarmerie tegengehouden. Rolf moet
weer van alles invullen, tot en met de namen van zijn grootvader en grootmoeder aan toe. Na 20 minuten kunnen we weer door, maar ze willen nog wel eerst een kopie maken van ons reisschema (vinden
ze blijkbaar heel interessant). Ze willen nog wel voor ons wat extra kopietjes maken en 5 minuten later (al weer op de fiets) rijden ze ons tegemoet en krijgen wij de kopietjes aangereikt. Wel heel
aardig dus. Ze verontschuldigen zich zelfs voor het oponthoud.
Af en toe ruiken we een zeer onaangename geur al fietsende, en dat is niet je voorganger, maar één of ander dood dier in de berm. Het lijkt net hele sterke geitenkaas, alleen dan nog een paar
graadjes erger. Vandaag ook weer een paar keer.
Onderweg ook weer heel veel dromedarissen gezien. De eerste keer stoppen we nog om foto's te maken, maar daarna begint het al iets gewoon te worden.
De lunchstop houden we in de schaduw, onder enkele palmbomen. Terwijl we daar zitten, komt iemand uit het zandpaadje en vraagt of wij wat willen eten van de vruchten van de palmbomen. Blijken het dadels te zijn. We krijgen twee handen vol, zojuist geplukt. Heerlijk zoet, zo lekker heb ik ze nog niet gehad. In de palmen hangen grote trossen kleine gele vruchtjes, en daar tussen zitten de rijpe, bruine vruchten.
We gaan vandaag ergens in de woestijn in het wild kamperen, want op het schema staat als overnachtingsplaats: 'Dessert 1'. Bij het punt dat op de GPS aangegeven staat is een zandvlakte met bijna
geen schaduw, dus even maar doorrijden naar een iets prettiger punt. 10 km verder vinden we inderdaad een veel mooiere plek. We 'mountainbiken' ongeveer 100 meter van de doorgaande weg af, en gaan
bivakkeren tussen wat palmbomen en verder op een zanderige vlakte. Mooi, warm met wel wat wind en lekker rustig, met een schitterend uitzicht.
Eindelijk kunnen we vandaag gebruik gaan maken van onze speciaal door Ben, Sjaak en Co gemaakte douche aan de truck. Gisteren is er nog een nieuwe constructie bedacht door Herman en Kees om een
douchegordijn te kunnen maken. Want we hadden op de wildkampeerplek van twee dagen terug toch wel wat last van opdringerige jongetjes in ons kamp.
Nou, en die douche was heerlijk. Zo'n mooie douchekop en zo'n schone omgeving hebben we nog niet eerder gehad. Dus complimenten voor de bedenkers en de uitvoerders van deze luxe faciliteit. En
trouwens, hier kunnen we weer volop gebruik maken van onze groene toilet, zoals Trudie het noemt. De legerschep is altijd paraat, en een stuk schoner dan de meeste toiletten op andere
overnachtingplaatsen, zoals sommige auberges.
Dus we kijken al uit naar morgen, wanneer we als overnachtingsplek 'Dessert 2' in de beschrijving hebben staan.
José.
Reacties
Reacties
Moedige fietsers, we worden weer op twee verhalen en nieuwe foto's getrakteerd. Wat enig verhaal over jullie privé-douche. Kom er maar eens op! De hitte zal niet meevallen, we zijn dat helemaal niet gewend. Dus ik wens jullie een frisse wind toe morgen. Groeten van Joke.
Bedenk ik ineens, dat Martha en Bart morgen weer komen. Wat zal dat weerzien fijn, maar ook emotioneel zijn!!! mooie dag toegewenst, Joke.
Leuke verhalen over jullie belevenissen. Vervelend dat de lichamen kwaaltjes gaan krijgen. Maar ik vind jullie toppertjes hoor. Slapen in de woestijn is wel eeen hele aparte ervaring he? prachtige sterren hemel en voor de rest helemaal niets!!!!. Geen geluid, geen licht en zo ontzettend wijds, dat kun je je niet voorstellen als je dat nog nooit gedaan hebt. In Nederland is het nergens nog stil of donker. Veel sterkte met de gezondheid en nog een goede reis verder
Nog veel meer waardering krijgen we voor jullie na het lezen van de verhalen van Johan en José. Goed dat jullie ook zo goed voor jullie zelf zorgen...
Vandaag voegen Martha en Bart zich weer bij jullie. Zij zullen veel te vertellen hebben over de indrukwekkende avondwake en uitvaartdienst van Co.
In gedachten beleven wij jullie tocht en zijn wij bij jullie. Een goede rit allemaal toegewenst, een extra knuffel voor Fred en lieve groeten van Jan en Greet.
Wat lekker dat jullie met die hitte toch nog midden in de woestijn een prive douche hebben.De verhalen komen meestal rond middennacht op mn email, dus voor ik naar bed ga lees ik hoe het met jullie gaat, zodat ik lekker kan gaan slapen. Kus voor Rolf en de hartelijke groeten. Letty
Hoi Martha, vandaag zijn jullie weer bij de groep wat zal dat een weerzien zijn.
Geniet van alles en rustig aan.
Groetjes Wilbert en Corrie
lieve fietsmaatjes en crew,
Jullie zullen wel uitkijken naar je volgende rustdag, en naar het weerzien met Bart en Martha: extra versterking, in meerdere opzichten! Ik hoop dat jullie tussen alle ongemakken en verdrietige momenten door, toch ook kunnen genieten van wat je nu allemaal meemaakt. Het ziet er op de foto's en kaart indrukwekkend uit. Toi, toi, toi, kanjers!!!!
Dikke kus, Josephine
PS Vergeten jullie niet te stoppen met Magnesium als je diarree hebt?? Dat is dan weer een pilletje minder...
Vandaag hadden wij een mooie dienst ter ere van het as vertrek van dominee Floor en Adama. Floor preekt voor de reis niet meer in Limmen vandaar De vlag van Burkino en het fietsshirt hingen in de kerk en we zongen een lied in het Frans en Latijn Ook was er een muzikant Ibu Sylla uit guinee En we hebben een mooie collecte voor fietsen voor Burkno Faso op gehaald dus heel fijn allemaal.
Martha fijn dat je er weer bent (Bart ook natuurlijk al ken ik hem niet)sterkte allemaal en het kaarsje brand nog steeds hoor.
hartelijke groet ook van Dirk
Hallo doorzetters,
de hitte straalt van jullie verhalen af. Herinneringen aan mijn eigen reis door Marokko komen weer boven, incl de daar bij behorende geuren... en aan die groene toiletten bewaar ik ook de beste herinneringen. Goed bedacht zo'n douche, zie het helemaal voor me.
Wat fijn Trudje dat ik je aan de telefoon had. Je enthousiasme knetterde in m'n oren! Heerlijk hoor, ben heel blij voor je en natuurlijk voor jullie allemaal dat het zo goed gaat.
Geweldig dat er zich weer 2 fietsers bij jullie voegen, dat zegt heel wat. De goede onderling sfeer zal de basis blijven en jullie door de woestijn en wat nog meer op je pad komt heen trekken.
Blijf genieten van al het moois, van het onderweg zijn en blijf je gesteund voelen door alle mensen die van hier uit met jullie mee reizen.
Lieve groeten en stevige knuffel voor Trudje,
Hannie
He marth,
Inmiddels weer bij de groep. Geniet van alles en pas goed op jezelf.
Dikke zoen Cees en Ria
Blij met de 2 laatste weer prachtige verhalen.
Zomaar een dag geen post op “REISMEE”, dat is even wennen. Maar de reis is dan ook enorm zwaar voor jullie. Om dan ook nog de energie te vinden om te schrijven, zal niet altijd meevallen! Weet dat heel veel mensen jullie indrukwekkende verslagen lezen, op mijn werk beginnen ze er ook steeds over.
Toen ik door de woestijn reed vertelde Wilbert van "Bike Dreams": De nationale bloem van de Sahara is het plastic vuil wat in de struiken hangt. Hoe is het daarmee nu gesteld, nog zoveel rommel langs de weg?
Allerhartelijkste groet voor allemaal!!
Hanneke
Hallo fietsers en begeleiders,
Fijn, dat Rolf en Johan weer een beetje zijn opgeknapt. Heerlijk, dat jullie kunnen douchen na een vermoeiende en zweterige tocht. Wildkamperen, wat een belevenis, heerlijk die ruimte om je heen.
Wat een tegenstelling jullie in de tropen en wij denken al aan schaatsen. Van de week gaat de ijsbaan al open. De schaatsen zijn al geslepen en liggen al weer klaar voor de trainingen en wedstrijden. De abonnementen en licenties zijn opgehaald. Voor Johan AZ heeft met 2-1 gewonnen en Ajax heeft vandaag tegen Utrecht verloren. PSV staat nu bovenaan. Wouter heeft tegen nummer 1 vandaag gelijk gespeeld. Allemaal de hartelijke groeten en kusjes voor Joce
dag fietsploeg en vooral kees.
ik ben zelf een fan van marokko. ben blij dat jullie het goed hebben in dat prachtige land.
In antwoord op de vraag van Herman:
De overnachtingsplekken met een auto'tje aangegeven (b.v. Desert 9) zijn alleen een indicatie en zijn gebaseerd op een etappelengte van ongeveer 110 tot 140 km. Jullie zullen dus zelf een goede plek moeten zoeken. Ik kan natuurlijk vanuit mijn luie stoel hier in Koedijk, niet bepalen waar een geschikte plek is (b.v. is er schaduw?).
Een overnachtingsplaats voor de grens met Marokko-Mauritanie lijkt mij verstandig omdat:
De etappe Desert 8 - Desert 9 ongeveer 124 km is.
De volgende dag kom je in een niemandsland met onverharde wegen. (door mijnenvelden heen, en jullie zullen waarschijnlijk een gids moeten regelen).
Ik verwacht dat je bij de grens behoorlijk wat wachttijd zult hebben.
De rit naar Nouadibou zal ruim 70 km bedragen.
Al met al denk ik dat je er wel een dag mee zoet zult zijn om in Nouadibou te komen.
Mijn voorstel zou zijn om ruim voor het begin van het niemandsland een overnachtingsplek te zoeken.
De Frieslandgroep heeft overnacht op positie: N 21.58650 W 16.91874, bij een zandduin, is ongeveer 20 km voor het niemandsland.
Wat betreft het voorkomen van diaree etc.: wij sluiten ons aan bij wat de Frieslandgroep ook al heeft opgemerkt:
"Het veiligste eten is wat je zelf klaarmaakt".
We hebben ook gelezen dat Bart en Martha goed zijn aangekomen en dat ze zich weer hebben aangesloten bij de groep.
Het zal voor jullie een behoorlijke opsteker zijn geweest om ze te verwelkomen.
De uitvaart van Co was door de enorme belangstelling een indrukwekkende gebeurtenis.
Het heeft mij ook stof tot nadenken gegeven.
Ik wil daarom het volgende nog meegeven:
Enthousiasme is goed maar probeer als groep rationele beslissingen te blijven nemen.
Hartelijke groet, Teun en Gerda ook.
Dag fietsers,
Even een aanvulling op de informatie over het niemandsland. Het is vast van tijd tot tijd, dag tot dag en jaar tot jaar verschillend, maar toen wij de grens overstaken leken gidsen voor ons overbodig. Het onverharde deel is maar een paar km (3 of 4), waarvan het begin een duidelijke weg is. Later veranderde dit in een aantal verschillende sporen - maar als je in een drukbereden spoor blijft is het gevaar op mijnen natuurlijk nihil. Als je je best doet kan je het grenspostgebouwtje aan de andere kant van het gebied zien (heel klein hutje).
Toen wij er waren waren er ook behoorlijk wat andere mensen (behalve de gidsen die hun diensten probeerden aan te smeren, maar niet extreem vasthoudend waren, zelf wel leken toe te geven dat het niet echt nodig was), er waren genoeg voertuigen en sporen om zonder moeite of angst die paar km te overbruggen. Het was er eigenlijk wel gezellig, er heerste meer een sfeer van in-de-zandbak-spelen-voor-volwassenen dan gevaarlijk gebied.
Maar de veiligheidssituatie is in Mauretanie slechter dan toen wij er waren (2004). Daarnaast is het wel mogelijk dat het voor de truck, ivm vastraken in het zand, bij twijfel misschien verstandig is, een gids.
Deze grens kostte ons overig weinig tijd, maar wij hadden geen auto bij ons.
Hoop dat jullie er iets aan hebben. Maar vertrouwen op je eigen oordeel blijft denk ik toch het belangrijkst.
Groet!
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}