Dagverslag zaterdag 2 oktober.

Van dessert 1 naar dessert 2a (a omdat we 20 km verder staan dan op de routeplanning dessert 2 staat aangegeven). Morgen willen we wat eerder aankomen en dus een wat korter traject, want we zijn dan weer in een grote stad. Daar voegen Martha en Bart zich bij ons en krijgen we bezoek van een wethouder van de stad Quelmin.
Vanmorgen zijn we weer om 6 uur vertrokken. Kwamen om 14.30 uur aan. Vandaag minder warm, weer wat wind tegen en ook soms iets omhoog. We staan nu 'wild' op 100 meter van de weg zonder bomen en met op een km afstand bedoeïen buren in tenten. We staan op een oude bedoeïenenplaats , want er is grote ronde plaats steenvrij met wat stro langs de randen en nog al wat droge mest buiten de rand.
Het verbaast ons iedere keer weer hoe binnen een uur het landschap weer totaal kan veranderen. Het verkeer neemt iedere dag meer af en er komen steeds minder dorpen. Cola-stops zijn niet meer te kiezen, maar we maken er gebruik van als er één is. 's Avonds is het aardedonker met een prachtige sterrenhemel. 's Nachts komt er nog kleine maan bij en komt er wat licht op de 'steppe'. Het wildkamperen is ideaal, een lekkere ruime plaats en groot schoon toilet. Prima douche bovendien.
Vandaag weer politiecontrole. Naast dat iedere keer mijn gegevens van mijn kopie van mijn paspoort overgenomen wordt op een blanco A4tje volgen er iedere keer wisselende vragen. Waar en wanneer we land ingekomen zijn? Waar we vorige nacht waren? Waar we naartoe gaan (enigszins lastig met dessert 1 en dessert 2)? Onze nationaliteit. Wie mijn vader is, wie mijn moeder, wie de vader van mijn vader, wie de moeder van mijn moeder, mijn adres in Nederland, de naam van mijn vrouw, mijn beroep, vandaag mijn 06 nummer. Alles gebeurt uiterst voorkomend en vriendelijk en steeds wordt benadrukt dat het om onze veiligheid gaat. De vriendelijkheid en voorkomendheid gelden trouwens voor alle mensen hier.

P.S. Vanavond heerlijke gegeten. Een Marokkaanse macaroni met saus en .............een fantastische gehaktbal van Cees Smit. Hé Cees bedankt.

Rolf Hoekstra