Woestijn met zeeklimaat
Gisteravond al om 8 uur naar bed gegaan, omdat ik daar aan toe was. Tijdens de koffie zat ik niet meer aan tafel, waardoor ik niet gehoord had dat we pas om 6 uur door Ben zouden worden geroepen. Het was wat later, omdat het brood van ver moest komen. Om 5:40 schrok ik wakker van de generator en dacht ik te laat te zijn. Gelukkig was dit niet het geval.
Rond 6 uur kwam Fred terug met brood uit het dorp 20 km terug. Dit bleek niet onze standaard wagenwielen te zijn, maar waren een soort chocolade broodjes en wat appelflappen. Het waren er niet veel, iedereen kreeg 3 chocolade broodjes en 1 appelflap. De begeleiding heeft oud geroosterd brood gegeten om de fietsers genoeg te laten eten.
Gister is de fietsgroep de hele dag door verschillende politiewagens begeleidt en vannacht heeft er ook weer één bij het kamp gestaan. Vanochtend gingen de fietsers rond 7 uur op pad en ging de politie weer mee. Ik ben benieuwd of ze nog 800 km mee gaan tot de grens van Mauritanië.
De tenten worden al 2 of 3 ochtenden heel nat opgevouwen. De begeleiding krijgt ze ook niet droog in de zak, ondanks dat de tentjes wat langer staan.
Nadat we met ze vieren alles hadden opgeruimd en Trudi voor wasstraat heeft gespeeld, zijn we om 9 uur vertrokken op weg naar de fietsers. Trudi houdt de auto's schoon, omdat dat een betere indruk maakt.
50 km gereden en dan gestopt voor een koffie/thee en bouillon pauze. Veel mensen merken dat ze veel zout verliezen bij het zweten. Voor de compensatie nemen ze dan bouillon. Fred stopt bij de pauze en ik stap op de fiets. Met nog 70 km te gaan.
Deze 70 km ging tegen de wind in. Het landschap verandert niet. Het bestaat uit stenen en heel veel zand. Tijdens het fietsen is het stil in de groep en zit iedereen met zijn eigen gedachte in het landschap dat wel eindeloos lijkt.
De laatste stop was op 10 km voor het einde. Iedereen stapte snel af en ging in de schaduw zitten. Daar zat iedereen uitgeteld tegen het muurtje. Het opstappen ging met minder enthousiasme. Iedereen vindt het een zware tocht.
Op de 120 km stoppen we en kijken we om ons heen of we de truck zien staan. We zien iets in de verte en Bart pakt zijn verrekijker. Hij ziet een huisje met golven van de warme lucht ervoor. Niet de truck. Dan maar even bellen hoever weg ze staan. Dit lukt op de één of andere manier niet. Met moeite stappen we op de fiets. Een paar honderd meter verder blijkt het huisje toch de truck te zijn.
Op 121 km zijn we op een mooie open plek aangekomen, waar het hard waait. Gelukkig zijn er wel lekkere dingen aanwezig. Dat heb je wel nodig na een zware tocht tegen de wind in.
Voor iedereen is het weer een kunst om de tent met die wind op te zetten, maar het lukt gelukkig wel om er een paar haringen in te krijgen. De stenen kunnen we vandaag laten liggen.
De dagen vliegen voorbij. Voor je het weet zitten we in Dakar en sluit de Dakar-groep aan. Ik kijk uit naar de grote gezellig groep die dan ontstaat.
Met Nouadhibou op de borden en de zee aan ons zij, fietsen we verder naar Burkina Faso.
De groeten aan iedereen,
Joyce
Reacties
Reacties
Doorbijten, doorzetten, bikkelen, harde waarheid, niet opgeven, blijven trappen, altijd die glimlach opzetten; ik vind jullie doorzettingskracht wonderbaarlijk!
Jullie zullen allemaal beloond worden
Ik vind het ontzettend bijzonder om te lezen dat de begeleiding zo heel erg veel doet! Volgens mij is het begeleiden nog bijna zwaarder dan het fietsen... (vandaar dat Fred halverwege het Joyce 'gunt' om even te fietsen ;) Complimenten voor de begeleiding die zich opofferen met eten, die alles netjes houden, die alles op alles zetten om het te laten slagen; Bravo!
Geniet nog even van de kleine groep, de rust en de sahara. Voor je het weet zitten jullie in het volgende lang en sluiten de nieuwe fietsers aan. heel veel succes en heel veel plezier!
Wow, dit klinkt bijna als de barre elfstedentocht!! Respect dat jullie het toch voor elkaar boksen. Houd de moed erin en vanuit Hem voor allen een kus op de wang en voor Dielof een dikke pakkerd.
Naarmate ik jullie verhalen vaker lees, krijg ik steeds meer bewondering voor jullie geweldige prestatie. 'The proof of the pudding is by eating', ofwel, je weet het pas echt hoe iets is, als je het zelf mee maakt. Je eigen grenzen ontdekken en hopelijk samen sterk genoeg zijn om deze geweldige klus te kunnen klaren!
Wij glijden hier in Limmen in een soort 'Indian Summer' ongemerkt de herfst in. Het is nog erg rustig, maar het zal niet zo lang duren voor de eerste herfststormen zich ook hier aankondigen. Maar of wij dan ons tentje ook tegen de wind in moeten opzetten ..........Ik wens jullie heel veel goede moed, een veilige doortocht en Gods' zegen op jullie woestijntocht.
Mooi verhaal Joyce en ja...het schiet nu lekker op.
Ik zit nu nog op mijn werk te buffelen: morgen is mijn laatste werkdag en dan is het afscheid nemen voor 5 weken. Vrijdag avond nog 1 maal burkina house en daar zullen je ouders ook wel bij zijn. Ik heb prachtige foto's gekregen van Margreet (v/d Frieslandgroep) en waan me al helemaal in het afrikaanse landschap. De overgang wat betreft het klimaat zal wennen zijn: heb s'morgens alweer handschoenen aan! Ik heb er heel veel zin. Voor iedereen daar een dikke knuffel en tot in Dakar!!!xxxMarian
top , hoe dat jullie met z'n allen het voor elkaar boksen!
Trudi je mag mijn auto ook wel wassen als je terug bent :-)
Mickelle is nu aan het feesten in Campello maar maakt zich beetje ongerust over je mmar gaat gelukkig al weer beter met je.
Succes allemaal
Remco
He Pa en alle andere natuurlijk,
Mooi om te horen dat alles goed gaat onderweg. Nog een "klein stukje" fietsen en jullie zijn in Dakar. In Nederland is het fiets seizoen inmiddels voorbij en is het schaats seizoen weer begonnen. Waarschijnlijk moeilijk voor te stellen vanuit de sahara :) Veel succes de komende tijd!
Groetjes Johan
Hoi Joyce, wat een mooi verhaal en wat zullen jullie allemaal een indrukken opdoen. We horen van je ouders regelmatig hoe het met je gaat.
Veel succes het laatste stuk en we blijven jullie volgen.
Groetjes Paul en Linda
Allemachtig jongens, dit komt op karakter aan.
Back to basic en dan ook nog zo'n prestatie neerzetten. Top!!! Wens jullie nog veel succes en hoop dat de nieuwe ploeg jullie veel motivatie geeft om door te gaan.
Hallo BIKKELS!!!
Die naam hebben jullie zeker verdiend met zijn allen!!
Zou zo graag even mee willen met jullie "" al was het op de fiets""!!
Trudie als je vannacht iets voelt kriebelen op je wang, dan ben ik het die je een pakkerd komt geven!!!
Paula X
lieve mensen,
Je verjaardag vieren gisteren en vandaag onze huwelijksdag zonder je geliefde is maar niets.
Met de kinderen en anderen natuurlijk toch gevierd.Het blijft een feest.
Ik werd verrast door een heel koor dat ergens in de West Sahara mij toe zongen via de telefoon. Mijn hartelijke dank , Johan heeft jullie al getrakteerd begrijp ik.
Hoeveel verjaardagen worden er nog gevierd tijdens jullie tocht van fietsers en/of thuisblijvers?
Jongens en meiden nog een paar dagen fietsen en dan de sprong maken naar Dakar.
succes.
Hoi lieve Trudje en alle anderen van deze bijzondere onderneming!Nu vanuit Campello bij Christine en Peter even een kort berichtje en alle goeds toegewenst.Even bijgelezen en het gaat jullie goed begrijp ik tot grote geruststelling. Jammer Trudje dat we niet met elkaar kunnen spreken via telefoon maar dat komt wel weer. Blij te weten dat je je weer goed voelt.Wij hebben net met de paso a paso gegeten na prachtige voor jou nog onbekende wandeling achter Campello. Prachtig hoor, ga jij nog meemaken later. Heerlijk om even in het Spaanse te zijn. Volop genieten. Doorzetters: houd vol en geniet, kom veilig aan na vliegtocht en wens jullie een even mooi vervolg van de tocht.Hartelijke groet en alle goeds voor allen en stevige knuffel voor Trudje, Liefs, Hannie
Hoi Marth en alle anderen natuurlijk
Na een week Cyprus kon ik jullie site niet meer vinden, ik dacht dat vraag ik vanavondaan Wils maar van middag kwam ik Gerie tegen (zij komt maandag bij jullie)en zij vertelde over de reismee site dus nu kan ik even een berichtje sturen heb al het één en ander gelezen jéé jullie maken wel wat mee .Martha veel succes en geniet ervan.Zometeen komen Wils en Luke eten , gezellig
Groetjes Corrie
Hola allemaal, Wat fijn weer verslagen van jullie te lezen, goh het lijkt wel een verslaving maar fijn te lezen dat het allemaal goed gaat en dat jullie na het week-end versterking krijgen. Vanmiddag nog even Trudi I gebeld en haar en de anderen alvast een goede vlucht gewenst; zij kijken rijkhalzend naar jullie uit, wat een bijzonder blije en heerlijke weerzien en in het bijzonder beide Trudi's. Heel spijtig dat we je tel. gemist hebben maar Anne heeft het goede nieuws doorgegeven. Hannie net naar Playa SJ gebracht. Wens jullie alle goeds en geniet van alle dag. Groet uit El Campello,
Christine
Hallo Kanjers allemaal. Ben hier al aardig aan het inpakken en inslaan voor de reis naar jullie toe. Dat kost hier geen zweetdruppels zoals bij jullie. Hier moet de kachel af en toe wat hoger, dus heb wel zin in de warmte ook al zal het afzien zijn. De dropjes en tum-tummetjes zitten al in de tas en morgen gaan we nog een flinke rit maken. Heerlijk Trudi om te horen dat je weer opgeknapt bent. Vanmiddag naar de kapper geweest en Sjaak dacht dat hij jou zag staan. Dus een hele metamorfose, lekker kort en koelwit...Nog een dag of wat en we zien elkaar. De logeerkamer aan kant en je bedje ligt al gespreid voor de terugkomst. Zondag gaan we met z'n allen, kinderen en kleinkinderen, bij Jeanette eten en gedag zeggen. Nog heel veel goeie kilometers de komende dagen en tot in Dakar.
Liefs Trudi M.
Hoi Allemaal,
Beetje aanpassen aan het land hoor! Wat zijn dat nu voor Hollandse gewoonten om brood als ontbijt te willen. In Afrika bestaat het ontbijt meestal uit de restjes van de vorige dag of een stevige pap of pasta. In Dori kregen wij toen ook een bord macaroni als ontbijt. Lijkt me voor fietsers ook een betere start dan droog brood! Goede reis verder en dikke zoen voor Kees.
hallo Africa fietsers.
Met heel veel plezier lees ik elke dag jullie verslag van deze monstertocht.
wat een geweldige ervaring , en wat moet een mens sterk zijn om dit allemaal te kunnen doorstaan .
Laten we het niet hebben over alles wat is gebeurd , maar we kijken nu naar het heden , naar het nu.
Volgens mij is iedereen weer hersteld van de buikloop , en vooral ook nicht Trudi die zo goed voor jullie zorgt , ben blij om te lezen dat iedereen ook voor haar zorgt , want ja mannen ,en ook de vrouwen natuurlijk , zo,n kokkin vindt je niet zomaar hoor , om zo te kunnen koken , en van niets -iets te kunnen maken , moet je wel van goede afkomst zijn , en ja zeg ik met trots :Trudi is mijn nicht.! Wat is iedereen trots in Limmen en omgeving om wat jullie doen , ik ben er 4 jaar terug geweest ,weet dus dat het inderdaad zo mooi is wat wij deze mensen in Burkina Faso nu gaan aanbieden , en dat dankzij jullie , geef elkaar even een klopje op de schouder ,ik wil het wel doen ,maar de afstand is te groot .
Nog een paar weken volhouden en dan mag ik jullie allemaal het schouderklopje zelf geven .
Volgende week wordt de groep weer groter , zus Trudi en schoonzus Gerie en de rest komt dan , zorg goed voor elkaar ,en vooral :om mijn familie .
Hallo lieve fietskanjers,
Iedere keer lees ik de verhalen met veel respect en een trots gevoel dat mijn papa dat allemaal doet en kan. Hopelijk geen gezondheidsproblemen meer. Leuk vooruitzicht dat de groep zich uitbreidt volgende week.
Zet hem op!
Liefs Margriet
Hallo allemaal
Joyce prachtig verhaal hoor , net even gekeken naar de prachtige foto,s , van Marokko op de side . Heel indrukwekkend , en dan zou ik er zo bij willen zijn . Blij te horen dat het met de gezondheid weer de goede kant op gaat .Wij gaan vanavond nog even naar Ditje om wat bij te praten , altijd gezellig daar .
De groetjes aan iedereen .PS ik hoor niks van Ben ,of ligt hij weer in het zwembad?
AL EEN PAAR DAGEN GEEN BERICHT VAN JULLIE. GELUKKIG DAT JULLIE ONS DAAR OP HEBBEN VOORBEREID.
JULLIE SCHRIJVEN STUK VOOR STUK PRACHTIGE VERHALEN EN DIE FOTOS, ZIJN OOK GEWELIDG. ZO LEVEN WE ALLEMAAL EEN BEETJE MEE MET JULLIE AVONTUUR.
IK HOOP DAT HET NIET TE HEET IS. EN DAT JULLIE LEKKERE SLAAPPLAATSEN KUNNEN VINDEN. WANT UITRUSTEN IS ERG BELANGRIJK NA AL DIE LANGE FIETS RITTEN.
IK HEB VANDEWEEK ANDERHALF UUR GEFIETS MET MIJN MAN, HIER IN SPANJE, BERGJE OP EN BERGJE AF EN TOEN VOELDE IK AL MIJN BIBS, DUS JULLIE NA ZOVEEL KM, IN MOET ER NIET AAN DENKEN. JAJAJA.
EEN DIKKE KUS VOOR IEDEREEN EN HOUD DE MOED ER IN.
DE DACAR RIJDERS KOMEN ER SNEL AAN, DAT IS ALTIJD WEER LEUK VOOR JULLIE EEN PAAR NIEUW GEZICHTEN ERBIJ.
TOT ZIENS
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}