Hola Ben, Toppie hoor en zeg nu zelf; een verhaal over het vervoer is net zo interessant als alle andere verhalen en bovendien je bent toch ook afhankelijk van je vrachtauto en Nissan die moeten zeker in topconditie zijn. Even een vraag van geen autokenner, hoe ziet een torpedo eruit want alle auto's hebben toch een "neus"? Ach Ben, voordat je weer terug bent in Ned. heb je weer een verslag geschreven toch?? Fietsversterking (Trudi, tum2!) is onderweg en wat een mooi en blij weerzien gaat dat worden. Heel veel sterkte en succes en extra knuffel voor Trudi! Groet, Christine

Leuk om te lezen, Ben. Geweldig hoe jij en Kees zorgen voor de auto's. Ik weet nog hoe ze het gevoel van "thuiskomen" geven, als ze ze uit de verte ziet staan.
En blijven lachen tegen politie en andere hotemetoten, jouw smile kan nog wonderen verrichten!
Kus voor allemaal, en 2 voor B.

Ja Ben, wanneer er een lange stilte valt is er altijd wel iemand die deze wenst te breken, dat was jij nu. Gelukkig maar want anders moest het thuisfront nog langer verstoken blijven van een levensteken jullie zijde. Het is wel leuk die oude auto's te zien, maar echt schoon zullen zij niet rijden en dan ook niet altijd fris voor de omgeving zijn.
Vroeger ging er in Nederland ook nog wel eens wat mis met vervoer en kon er ook nog wel wat, maar het werd voller en dichter in Nederland zodat er strengere regels nodig waren en kwamen. De controle werd groter als verlangen om het transport tot een goed einde te brengen. Dat maakt het tot wat het nu is geworden. Meestal werd er wat veranderd en strenger opgetreden en regels bedacht nadat het "kalf verdronken was". Echte controle heb je echter nooit echt, er is altijd wel een onvoorziene omstandigheid die de "schijnbare" controle ondermijnd.

Ben ga zo door, schrijf nog maar eens een verslag, je zult versteld staan van je kunnen.

groet uit een herfstig NH

Beste Ben,
Wat leuk dat verslag over vervoer.
Het verhaal geeft, al lezende, jouw liefde voor (vracht)auto's weer.
Ik wens jullie een voorspoedige en veilige reis door Mauretanië.
Een warme omhelzing voor allen maar Johan in het bijzonder

Beste Ben
Dank voor de mooie foto's en het interessante verhaal overhet vervoer op jullie marathon route. Ik bewonder jullie zeer want bij die temperatuur en wegen vraagt het in conditie houden van de auto's en alles wat daarbij komt ongetwijfeld heel wat meer dan in Holland. Op de foto's zien de wegen er overigens redelijk uit; maar ze laten vast niet alles zien. Het is geweldig dat we jullie op de voet kunnen volgen en jullie avonturen en berichten worden druk gelezen ook in Heiloo. Een heel goede reis verder en hartelijke groeten aan alle fietsers en begeleiders; nogmaals applaus voor jullie enorme inzet; God bless you.

Geweldig mooi als je de foto's bekijkt! 1 en al Mercedes en ander oud ijzer, wat hier al lang naar de eeuwige olievelden is verwezen maar bij jullie zo te zien nog volop dienst doet!
Zelf hebben we ook een Merc. camper uit 1974, dus dit is voor ons een vertrouwd gezicht. Dielof en Hanneke kennen ons gebrek. Onze vorige 508D is verkocht aan een handelaar, die (terwijl de sloop hem hier al niet meer wilde hebben) de roestige restanten naar Afrika heeft verstuurd. Waarschijnlijk komen jullie straks onze Sam vol met geiten en kippen tegen in Mauretanie! Zo ja, maak een foto en doe hem de groetjes.
Veel liefs uut Eemnes, knuffel voor Dielof.

he Ben, top, jouw verslag! lijkt je dat geen uitdaging om met 1000 strobalen op je DAF door de woestijn te crossen, slalommend tussen de dromedarissen? Ik kijk nu al uit naar je volgende verslag, ben ook erg benieuwd naar de zwembaden in Afrika! En Joyce, voor jou neem ik ook mijn petje (helm) af. Als ik het goed begrijp rij jij die eindeloze zandwegen staand op de pedalen, zonder zadel? Super! Kees, mooi dat je je visums binnen hebt. Dat was weer een avontuur om ze te bemachtigen. Jammer dat Rolf je net belde op zo'n cruciaal moment...
Bart, wat voor vogels zie je eigenlijk in zo'n eindeloze zandbak? Ik stel me voor, helemaal niets.
Alles begint ook op elkaar te lijken: je kan een huisje niet meer onderscheiden van de vrachtwagen, zelfs niet met jouw verrekijker, die ene zandkorrel lijkt precies op al die andere, de weg is recht, je kan niet meer verkeerd rijden, sijsies zijn net drijfsijsies.
Jullie zullen wel uitkijken naar de versterking volgende week!! Al die zandkorrels van je afschudden en een lekkere frisse wind erdoor. Ik heb horen fluisteren dat Gerie voor elke dag een bak in petto heeft, dus dat wordt lachen. Het zal wel even wennen zijn voor iedereen.
Gisteravond bij Adama, Ditje en Laetitia was het weer een huis vol. Iedereen heeft er heel veel zin in om eindelijk met jullie mee te kunnen fietsen. Ik zou wel mee willen, stiekem in een fietsdoos of zo. Geniet van alles wat je tegenkomt en van elkaar. Dikke kus, Josephine

Wat een leuk verhaal Ben . Ja als ik de foto,s zie van die auto met de stro balen ,kunnen ze daar wat van . De politie wil wel de namen van je hele familie weten ,als ze je aanhouden maar over het beladen van de auto,s knijpen ze beide ogen dicht heb ik het idee . Ik hoorde dat ze je uit het zwembad moesten halen om je verslag te maken , Geintje ,
Maar een toppie story hoor

Beste stoere fietsers in Afrika

met plezier en bewondering lezen we elke keer jullie verhalen en we dachten.... het is weer eens tijd voor een klein teken van leven van onze kant. We hebben veel bewondering voor jullie, en wat moet het een belevenis zijn om in Afrika te fietsen! Maar het lijkt ons ook zwaar! Vandaar dit bericht ter aanmoediging. Heel veel hartelijke groeten, aan collega Johan en alle anderen!

JA, DAT HOORT ER TOCH OOK BIJ. HET ZIJN NIET ALLEEN DE FIETSERS, MAAR OOK DE CHAUFFUERS VAN DE AUTOS EN DE KOKKIN ETC.

LEUK OM TE ZIEN HOE JULLIE ALLEMAAL VERSCHILLEND DE REIS MEEMAKEN.

HET IS VAST NIET MAKKELIJK RIJDEN IN EEN ANDERLAND, MET ANDERE SOORT WEGEN EN VERKEER. STAAN ER OOK BORDEN LANGS DE WEG DAT JULLIE MOETEN UITKIJKEN VOOR OVERSTEKENDE DROMEDARISSEN.? JAJAJA.

EEN GOEDE REIS VERDERS.

KUS UIT SPANJE.

Hai mam, (Trudi)...de feesten zijn weer voorbij en we hebben je gemist bij de optocht ,zelfs Ricky heeft je gemist en ook je vrienden die altijd mee komen. Dit weekend lekker relaxen want we zijn weer flink tekeer gegaan. De kinderen hebben elke dag meegefeest. Mark heeft wel zeker 500 rotjes opgestoken en Ricky jr. mocht er op uit met zijn vriendjes voor het eerts s´avonds.
Ik zag je een beetje op een foto en ik hoop dat alles beter gaat, hopelijk heb je geen koorts meer.
Een dikke pakkert voor je van ons vieren. Kusjes.

Wat een mooie en bijzondere verhalen hebben we de afgelopen dagen weer gelezen. Johan beschrijft het heel aanschouwelijk, net alsof we er een beetje bij zijn... Soms is het niet verkeerd om af en toe teruggeworpen te worden op jezelf...
Allemaal veel succes en plezier gewenst, een extra knuffel voor Fred van Jan en Greet.

We hebben van Christine vernomen dat Trudi weer fit is , gelukkig maar want jullie hebben nog een hele reis te gaan.
Wat zal dat fotoboek wat er natuurlijk gemaakt zal worden na de reis prachtig worden. Wij wensen jullie alle goeds en het zal leuk zijn als er weer een paar mensen bijkomen. Hou vol fietsers want het is toch wel erg zwaar!!! Enne.........Trudi een dikke kus van ons

net weer heerlijk jullie verslag zitten lezen.......
geeft me het gevoel dat ik er toch een klein beetje bij ben, maar er is voor ons geen voorstelling van te maken wat julie allemaal meemaken en daar ondervinden!! trudie, hopelijk dat je lijf je niet meer in steek laat...... sterkte ermee, en voor de fietsclub heel veel goeds en plezier op jullie ""wereldreis""!!