De woestijn: het verhaal achter het verhaal
Vanuit de inmense ruimte van de woestijn, zomaar uit het niets, duiken er steeds weer opnieuw onverwachts mensen op. Ze groeten je vriendelijk, maar je hebt geen idee waar ze vandaan komen of waar ze naar toe gaan. De afgelopen week reden we door de Westerlijke Sahara waar we meer dan 850 kilometer woestijngrond onder onze wielen voorbij hebben zien glijden. Zomaar duiken er woestijnmensen op. Zo ook die woest uitziende man, zittend hoog op een steen aan de kant van de weg. Hij schreeuwde ons toe. Hij zat vlak bij een grote vlakte. Op een steen vlak bij hem stond: 'Gambia long time parkingplace'. En toen ik verbaasd wat beter rond keek, zag ik dat er op die grote vlakte parkeerplaatsen waren gemarkeerd alsof de woestijn een parkeerpark is. Wrange humor als je dan ook op gigantische stenen geschreven ziet staan: 'rooms free', 'bed and breakfast' en 'please leave your key at the reception before you leave'. Hier zijn waarschijnlijk ooit vele gelukzoekers uit Gambia geweest die vanaf de kust geprobeerd hebben de oversteek naar het rijke Europa van de Canarische eilanden te maken. Iets wat nu bijna onmogelijk is met de strenge controles en al die nieuwgebouwde wachthokjes die je om de 1000 meter langs de kust ziet staan.
De man op de steen die ons zo toeschreeuwt komt niet uit Gambia. Het is een woestijnmens. Als ik goed kijk, meen ik een dromedarisharenvel (kamelen zijn hier niet) om zijn lichaam te zien. Hij is
ongeschoren, heeft een stok in zijn hand en hij eet (ik weet het bijna zeker) sprinkhanen. Deze woestijnmens zet mij aan het denken, hoewel ik niet eens gehoord heb wat hij zei. De hele week
fietsen door de Westerlijke Sahara zet mij toch al aan het denken. Over arm en rijk, Afrika en Europa, de rechten van ieder mens, het belang van onderwijs en de ommekeer van denken bij ons als het
gaat om ´meer, meer, meer´, maar ook bij de mensen in de woestijn als het gaat om hygiene en het omgaan met afval. Veel stof tot nadenken.
Meer dan ooit begrijp ik nu dat in veel verhalen de woestijn als plaats gebruikt wordt om iemand tot zichzelf te laten komen. Het is een plek om te leren. Je wordt er teruggeworpen. Er gebeurt wat
met je. Grenzen worden overschreden. Daar staat ook het getal 40 voor in vele woestijnverhalen. Het verwijst naar 40 weken zwangerschap. De tijd die nodig is om na de bevruchting ge(her)boren te
worden.
De woestijnmens op de rots zet mij aan het denken, maar ook had ik vandaag het gevoel dat de grote verleider naast mij fietste. Hij wees op al het lekkers waar we over een maand weer van kunnen
genieten. En ook wees de verzoeker mij op alle Westerse zekerheden, verzekeringen, bescherming en voorrechten die wij als toeristen hebben en waar velen in dit woesijnland nog nooit van gehoord
hebben. Het is zo dubbel, maar wat vandaag niet dubbel is dat Co op deze dag 62 zou zijn geworden. We begonnen de dag dan ook met een korte herdenking en een minuut stilte. Het overlijden van Co en
alles wat we samen hebben meegemaakt, zou je dan ook een woestijntijd kunnen noemen. We zijn de 40 fietsdagen gepasseerd. Toen we dan ook letterlijk het schiereiland van Dakhla indaalden om hoog
klommen, was het alsof onze longen zich vulden. We reden een prachtig landschap binnen en zagen flamingo's en stranden. Dat we in Dakhla twee nachten in een hotel mogen verblijven met douche en
bed, en dat een tandarts de vulling van mijn kies weer opgelapt heeft, doet de woestijn even vergeten. Maar ik weet het zeker we zullen de woestijnmens tegen blijven komen.
Johan Olling
Reacties
Reacties
Johan, wat een prachtig verhaal met duidelijke(?) overpeinzingen. Het is mij (Bert) geheel duidelijk wat je bedoelt, de westerse mens lijkt meer te hebben met :hebben dan met zijn. In die zin is het heerlijk om in de woestijn te fietsen en eigenlijk (bijna alleen) maar te zijn, ik bedoel hiermede dat jullie wsch. zo nu en dan wel eens moeten knkken om niet bij de pakken te gaan neerzitten (hoewel dat ook wel eens even mag). prachtig verhaal.
groeten aan ieder van jullie en special to Dielof
Mooi geschreven Johan.
Bedankt voor al jullie verhalen. Veel sterkte allemaal.
Groetjes Mia
WAT EEN WAARHEID ZIT ER IN HET VERHAAL.
ALLEEN ZIE IK JULLIE NIET ALS TOERISTEN, MAAR ALS MENSEN DIE EEN DOEL NA STREVEN. EN DAT DOEL IS MENSEN ONDERWIJS TE BIEDEN EN ZE ZO DE MOGELIJKHEID TE BIEDEN OP EEN BETERE TOEKOMST.
OF BETER GEZEGT EEN ANDERE TOEKOMST, WANT KUNNEN LEZEN EN SCHRIJVEN IS EEN GEREEDSCHAP OM JE HORIZON TE VERBREDEN. MEER TE WEET TE KOMEN OVER DE DINGEN EN DAARVAN TE LEREN.
DAT IS ZO MOOI. EN HET MOOIE IS DAT ZIJ VAN ONS KUNNEN LEREN EN WIJ VAN HUN EN ZO BEIDE ONZE HORIZONTE KUNNEN VERBREDEN EN VERIJKEN.
HET IS OOK GOED DE MENSEN PROBEREN TE HELPEN OP DE PLEK WAAR ZE WONEN ZE NIET BIJ HUN FAMILIE VANDAAN TE RUKKEN EN UIT HUN OMGEVING. MAAR SAMEN NAAR OPLOSSINGEN TE ZOEKEN MET DE GEREEDSCHAPPEN EN MOGELIJK HEDEN DIE ZE HEBBEN. DIE ZIJN NIET INFERIOR/ MINDER DAN DE ONZE, MAAR GEWOON ANDERS.
DAAROM IS HET OOK ZO LEUK DAT DE VERSLAGEN IEDERE KEER DOOR EEN ANDER WORDEN GESCHREVEN. WANT IEDEREEN HEEFT EEN ANDERE KIJK OP DE DINGEN EN GEEFT MEER WAARDE AAN HET ENE OF HET ANDERE. HEEL MOOI ZOALS JULLIE DE DINGEN BESCHRIJVEN EN VERWOORDE, DIE JULLIE TEGEN KOMEN OP JULLIE WEG (TOUR). ERG INTERESANT.
EN DE HERDENKING AAN CO ZIJN VERJAARDAG, JA, DAT MAG JE GEWOON NIET VERGETEN. HIJ HOORT ER GEWOON BIJ EN ZAL JULLIE VERGEZELLEN TIJDENS DEZE REIS EN ZELFS DAARNA NOG.
EEN GROET VOOR IEDEREEN UIT HET NATTE SPANJE. HET LIJKT WEL NEDERLAND. ZET HEM OP EN PROBEER TE GENIETEN.
Bij ieder bericht probeer ik te raden wie het heeft geschreven. Ook mensen die ik niet kende begin ik al te herkennen aan de verslagen. Dit was al gauw duidelijk Johan. Mooie verhalen, ze zetten ons ook aan het denken. Gisteren Gerie en Trudy een groet aan jullie meegegeven, de groep wordt binnenkort groter. Succes en pas goed op elkaar, groeten Ria
Als AZ gespeeld had was het eerste wat ik s‘morgens deed even op de side kijken naar commentaren en reacties betreffende AZ. Maar sinds jullie “onderweg” zijn staat “fietsen voor Burkina” bovenaan in mijn favorieten. Met een stijgende bewondering voor jullie ongelofelijke prestatie volgen we jullie belevenissen. Tot nu toe winnen jullie reisverhalen het met glans van AZ. Tegen VVV een magere 1-0 winst Johan. We wensen fietsers en begeleiding veel dagen met goede benen en bovenal veel veilige kilometers op weg naar jullie doel. Groeten, de Barrygoals
Beste mensen.
Nelleke en ik zitten lekker in een restaurant aan de cappuccino en Nelleke heeft het verhaal voor gelezen van "de woestijn, het verhaal achter het verhaal".
Ik vond het heel indrukwekkend.
Ik wens jullie nu heel veel sterkte bij de laatste loodjes en wens jullie allemaal een behouden thuiskomst.
Ik kijk er naar uit, Moeders
Vandaag heb ik een enorme drukte op de werkvloer meegemaakt en morgen sta ik weer in het propvolle openbaar vervoer tussen de mensen op weg naar school. Op zulke momenten overvallen me soms heimweegevoelens naar mijn fietstocht in 2006 door de zelfde uitgestrektheid als die jullie nu mee maken. Maar ik weet ook nog dat het héééél zwaar kan zijn.
Geweldig verhaal, Johan, dank je wel!!
beste Dielof als je nog kan wil je daar 2 kamelen kopen
Voor de Slotkapel in Egmond dan kunnen de bruidsparen daar mee binnen komen.
ik wens jullie allemaal veel sterkte en plezier toe en kom heel naar huis Frans Dora
Beste allemaal,
Jullie nemen ons mee op jullie monster fietstocht met deze prachtige verhalen. Bedankt daarvoor! Wij leven mee en blijven jullie met grote bewondering volgen! Veel sterkte, kracht en plezier de komende weken!
Zet ´m op!!!
Groetjes vanuit een zonnig Limmen,
Sjaak en Jacqueline Welboren
Mooi verhaal .zo wordt je weer op je zelf terug geworpen
De basis .en komen ook de bijbel verhalen aan de oppervlakte En voor de ploeg in het bijzonder met de herdenking van Co Wat zijn jullie moedig Daar is het warm -heet maar wij hebben de eerste nacht vorst gehad
En op Thialf geschaatst Ook komen de ganzen uit het noorden met duizenden terug
Heel erg bedankt voor dit ontroerend verhaal
En ook nog op Zondag
De Hartelijke Groeten Baukje
ik lees al deze berichten en wat mij dan opvalt is dat wij thuis zitters een beetje jaloers zijn op jullie belevenissen daar, maar ik ben wel trots op alle mensen die het toch maar doen zo veel kracht en doorzet vermogen petje af P.S Dielof de finish is in zicht
Para mi oma trudi desde alicante. Oma se que lo estas pasando a veces bien y a veces mal pero tu destino es ayudar a los demas como teresa de calcuta pero muchisimo mas joven. Te mando muchos besos desde aki y recuerda que tienes que decirles a los chicos de burkina que tienes cuatro nietos que te quieren y te adoran y que saben jugar al futbol. Y cuendo los veas tristes diles que juegen al futbol y que se deviertan bueno ya termino te mando un beso muy fuerte de toda la familia. Un beso sebastian aguirre tu nieto mayor
Hallo fietsers en begeleiders,
Wij hebben genoten van jullie foto's van de Westelijke Sahara. Wat nog een ruimte om je heen. Je kunt heerlijk tot je zelf komen met dat wild kamperen. Afgelopen vrijdagavond hebben we bij Ditje en Adema de Dakar fietsers gedag gezegd. Joyce, een nieuw zadel met pen komt eraan. De andere spullen komen ook mee. Papa heeft gisteren de eerste schaatswedstrijden gehad. Hij heeft een 44,33 op de 500m gereden. Met de 1500m had hij nog een beetje moeite (219.39). Wouter heeft vandaag voor het eerst verloren. Voor jullie gaat nu de laatste maand in. De groep wordt aangevuld. Wij wensen jullie veel plezier met zijn allen. Geniet van alle dingen en mensen die ullie tegen komen. Groetjes en een dikke knuffel voor Joyce.
Diana, Bart en Wouter
Een heel mooi verhaal uit de woestijn. Een mens beseft alleen hoe goed zij het heeft tot dat je ziet (how the other half lives) Dan warderen wij het leven weer zoveel meer. Geweldig hoor dat fietsen door de woestijn we leven mee hou de beuk erin.
hallo fietsers
bedankt voor de foto's heb ik weer genoten
en Joyce Hans en ik komen terug van een weekend Barcelona het was heel druk daar en de portemonnaie van Hans werdt gestolen 2 huren bij de policie geweest doen dacht ik was ik maar in de woestijn
groetjes allemaal
Hallo fietsers,
Johan kan het natuurlijk prachtig verwoorden,
dat de woestijn je weer even met 2 benen op de grond zet is ongetwijfeld waar. datzelfde kan je ook hier bereiken,gewoon met zen tween door de duinen wandelen en op een duintop even je neus in de wind steken. ook dan komen er gedachtes in je op ,en denk je sjonge wat hebben we het hier goed.
Vandaag maandag heeft Jan Oud de Cornelius poel weer rond gestuurd, en wat blijkt Johan Olling staat precies 1 plaats hoger ( nr 88) als Jos Henselmans (nr 89). Zou die woestijn toch beter werken als dat bankje in de duinen?
Ik begrijp dat jullie de woestijn bijna voorbij zijn .Op de kaart te zien is het stuk van Dakar naar Burkina iets groener .Dus moed houden en doorfietsen.
groeten Jos Henselmans
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}