Emoties
Vandaag is het zondag en op alle zondagen krijgen we allemaal een kaart van Johan met daarop een tekst waar je, als je dat wilt, over na kunt denken. Soms is het een tekst waar je wat mee kan, een
andere keer moet je drie keer lezen voordat je hem begrijpt of je legt hem weg met een `mmmmmmmmm` omdat het je niet zoveel zegt. Maar vaak lijkt het wel of de betreffende tekst speciaal voor jou
bedoeld is.
Meestal hou je de tekst voor je zelf, maar omdat ik vandaag het verslag schrijf, vind ik het leuk om de tekst met jullie te delen.
Op mijn kaartje stond vanochtend 'Ik luister naar de taal van mijn emoties'. Nou is dat meestal de enige taal die ik spreek, dus dat kwam mooi uit.
Neem nou gisterenavond nog toen we het hadden over het zwaaigedrag van de fietsers naar de Afrikaanse voetgangers, ezelkarberijders, schapenhoeders, waterdragers etc... en vice versa. Ik schoot
tijdens de evaluatie even uit mijn slof omdat ik het persoonlijk leuk vind om te zwaaien, gewoon bedoeld als groet en vanuit mijn enthousiasme voor dit mooie land. Ik weid er verder niet over uit,
maar de meningen waren wat verdeeld waardoor mijn emoties gingen borrelen en ik niet zo aardig uit de hoek kwam (sorry).
Verder speelde de emotie vandaag een grote rol bij een groepje gelovige mannen die ons aanhielden in de plaats Touba, waar we vandaag doorheen fietsten. Het was ons al opgevallen dat er veel
moskeeën in de stad stonden. De één nog groter dan de andere. De mannen, als traditionele moslims gekleed, versperden de weg en maakten op een bozige manier duidelijk dat we niet door mochten
fietsen. Onze mannen in fietskleding, dat was geen probleem, maar de vrouwen mochten met die blote fietsbroek-knieën niet langs de moskee die even verderop stond. Via een omweg van vijf km kwamen
we later gelukkig weer op de goede weg uit. De alternatieve route werd ons gewezen door één van de mannen die ons voorging op zijn brommer. Hij dirigeerde ons met een wegwerpgebaar de gewenste
straat in.
Maar nu genoeg over emoties al is dit wel een continent dat veel emoties oproept. Het mooie groene landschap hier in Senegal, de enorme hectiek in de steden, de mensen die weer zo heel anders
reageren dan in de Noordelijker gelegen landen en de dieren die we, al fietsend, om ons heen zien.
Zelf weet ik daar niet zoveel vanaf, maar regelmatig krijg ik al fietsend les van medefietsers die hun kennis vaak heel beeldend kunnen vertellen, zoals Addy vandaag vertelde over het
wevervogeltje, waarvan we bomen vol nestjes zagen. De nesten worden door de mannetjes gemaakt, waarna ze door de vrouwtjes gekeurd worden. Het wil wel eens voorkomen dat het nest zo'n keer of drie
afgekeurd wordt en het vrouwtje trekt het dan ook gewoon weer uit elkaar!!!!
Nou lijken mensen vaak veel op dieren, dus Lex, pas maar op als ik weer thuis ben!
Verder leren we natuurlijk iedere dag wel iets van Bart op vogelgebied. Vandaag mocht ik de Glansspreeuw door zijn verrekijker bewonderen. De vogels gaan er steeds exotischer uitzien met mooie
kleuren.
En, o ja...., Addy en Joyce hebben vandaag de eerste apen gezien. Addy kon hem ook goed nadoen.
Wat het fietsen betreft moeten we nog een beetje wennen na onze doorstart in Dakar. De fietsgroep is natuurlijk veel groter geworden. In plaats van de zeven fietsers waarmee we in Marokko begonnen,
fietsen we inmiddels alweer met z'n vijftienen. Op de drukke wegen hier in Senegal (al het verkeer gaat over die tweebaans weg: voetgangers, enorm zwaarbeladen vrachtwagens, bussen, ezelkarren die
als een soort busje mensen vervoeren, allerlei andere soorten busjes die mensen vervoeren t/m de buitenkant beladen, paard en wagen enz....) en het soms gaterige wegdek is het weer opnieuw zoeken
naar de meest veilige manier van fietsen. Wanneer is het beter achter elkaar te fietsen en wanneer juist twee aan twee?
En dan natuurlijk de warmte, zo rond de 40 graden, is voor menig Afrikaganger nog wel een beetje wennen.
Wat voor mij persoonlijk ook nog een beetje moet wennen dat zijn de beesten, of in ieder geval de wetenschap dat ze er zijn. Plassen achter een bosje verplicht je toch wel eerst tot ernstig
speurwerk naar slangen, 10 cm grote woestijnsprinkhanen met hun lange, scharnierende poten en ook kan het zijn dat je tijdens zo'n sanitair moment opgeschrikt wordt door een enorm Senegalees rund
dat langs galoppeert. (Ze zijn wel erg mooi die koeien hier)
Maar ook nu terwijl ik op deze zondagavond mijn verslagje zit uit te typen in m'n tentje, leek het even of een groot beest (een aap?) zich tegen de achterkant van mijn tentje nestelde... En dan
natuurlijk alle insecten nog die 's avonds om je hoofdlampje zoemen.
Nog een paar weetjes:
- Het is opvallend hoe mooi veel vrouwen er uitzien hier in Senegal. Zelfs als ze met hun gewone dagelijkse dingen bezig zijn, zien ze eruit alsof ze naar een feestje gaan.
- Het is een beetje triest maar Johan is met 4 lekke banden in 2 dagen Fred voorbij gestreefd in het 'lekke-banden-klassement'. Dit is waarschijnlijk te wijten aan die irritante kleine doorntjes waar gisteren de grond mee vol lag en waar we er later allemaal een stuk of 10 van uit onze buitenbanden peuterden.
- De dode zorilla (geen gorilla) op de weg. Dit is een soort groot stinkdier.
- De ondraaglijke stank van een paar septictanks op vrachtwagens die gewoon langs de kant van de weg geleegd werden
- Tijdens een fietspauze is het soms lastig om aan de weet te komen wanneer we nu echt vertrekken. 'Jongens we gaan weer! Wacht even, ik ben me nog even aan het insmeren. Gaan we nou? Nee, ik wacht op jou omdat je nog aan het smeren bent!
Reacties
Reacties
.....En alles wat jullie schrijven roept bij ons in het herfstige Nederland ook weer emoties op! En stof tot nadenken.
Vinden die woestijnsprinkhanen het ook zo fijn om op je fietstas mee te liften, Dielof? Ik las trouwens ergens dat je ze beter niet aan de achterpoten moet kietelen, want dan gaan ze serotonine produceren en dan zit er even later een hele zwerm achterop je fiets. Nou ja, dan kunnen ze altijd nog in de pan: lekker voedzaam. Dat scheelt weer boodschappen doen voor de begeleiding.
Dikke kus voor allemaal, Josephine
Hoi Alice, alle fietsers en crew.
Heel fijn dat jij het T shirt met foto meegenomen heb voor José. Vandaag kreeg ik een foto gemaild waar zij heel trots poseert in dit shirt.
Al weer gewend aan je reserve bril? Hoe gaat het eten na zo'n zware dag met veel zandwegen, en zelfs lopen omdat fietsen niet meer gaat. Je moet wel weer veel eten om de energievoorraad weer op peil te brengen voor de volgende dag. Veel respect hoe jij en de rest van de fietsers het doet.
Groeten aan iedereen, en give a hug voor José
Hoi Gerie en de rest.
Ik heb net je mannetje aan de telefoon gehad en die had jou gister gesproken.Ik hoorde dat het niet meevalt in die hitte.Maar jullie gaan ervoor en dat is natuurlijk heel goed. Pak je beschermengeltje en denk aan mij dan komt het allemaal goed.Zoals we afgesproken hebben.Geertje zorg goed voor jezelf en probeer de humor erin te houden.Ik weet niet zo gauw een mop te bedenken, dat laat ik maar aan je zus over.
Dikke kus van je allerbeste vriendin en vriend natuurlijk.
En de groetjes aan de andere fietser.
Misschien een tip voor de fietsende dames . In Burkino Faso ziet men geen enkele vrouw of meisje in mini-rok.
Wellicht is het prakties om zo,n "shitengi" (africaanse wikkelrok) bij de hand te hebben even om de blote benen wikkelen , zodat jullie rustig langs een Moskee of bid-plaats van de Moslims kunnen fietsen . deze zijn er zeer veel op de meest onverwachtse plaatsen.
w.s.hebben jullie dit zelf ook al bedacht.
Met heel veel interesse lees ik de velke verhalen op jullie mooie website. Vele avonturen hebben jullie inmiddels meegemaakt en ongetwijfeld zal er nog een flink aantal volgen. Ik las pas vandaag dat "onze Heilooër" Ria Beemsterboer uiteindelijk niet is meegegaan. Ik had haar (en de andere Heilooër, onze predikant, Floor van der Wind) nog wel een condoleance-mail gestuurd in verband met het verongelukken van Co Kerssens. Ik wens u allen een hele goede fietstocht naar Burkina Fasso!! hartelijke groet vanuit het altijd mooie Heiloo, Hans Romeyn, burgemeester
Zo weer helemaal bijgelezen. Wat een verhalen. dit laatste verslagje van Alice is er één om door een ringetje te halen. kort en bondig/bevat alleen de hoognodige informatie. erg leuk, goegedaan alice.
een goede voortzetting toegewenst vanuit Edam
Hoi Martha en alle andere kanjers,
Weer het volgende mooie verhaal van jullie gelezen.
Ik vraag mij zo 'ns af; zijn jullie fietsen inmiddels al helemaal versleten of kunnen ze nog wel een stootje hebben? Anders ben je wel in het nadeel ten opzichte van degenen die vanaf de derde etappe meefietsen, met het materiaal nog in topconditie.
In ieder geval veel succes met het kilometervreten.
Groetjes Jaap, Rixt, Roos, Annemarie
net weer een stukje gelezen van jullie, het is net een boek waarvan ik elke dag een bladzijde mag lezen.
soms moet ik gewoon even slikken zelfs....
prachtig dat van de moskee, en jullie meiden maar om fietsen!!
petje af voor jullie allen!!!
dikke zoen voor ""mijn Trudie's"" Paula
Hoi Gerie en mede-reizigers,
Dankzij de mozaïek-dagen zit jullie route in ons hoofd geprent. En kennen we ook een beetje sommige van je fietsgenoten. Hoe verder de route vordert, hoe leerzamer jullie vehalen worden. Senegal, wat weten wij eigenlijk van Senegal ? Je beseft, hoe bepalend de media zijn voor wat we werkelijk weten van de wereld. Geniet van jullie reis, ook al is het soms afzien. Tot later, Fred & Marian.
hallo Gerie en de andere Bikkels Ik lees wel het is iets warmer als bij ons.maar hier is nummer 6.:Mijn man wordt altijd midden in de nacht wakker en zwerft dan wel een uur lang klagend door het huis,dokter,:zegt een vrouwenstem door de telefoon.:En hoe lang doet hij dat al?Al sinds 12 augustus 1929:Hoe weet U dat eigenlijk zo precies?Omdat ik hem toen eigenhandig heb vermoord".groetjes aan iedereen en hou je taai je red het
Hoi Alice , een mooi verhaal . Het is jammer dat er zoveel lekke banden zijn ,Johan je moet er ook gewoon om heen rijden man !.Maar je bent Fred wel mooi ( voor) natuurlijk . En dames wat de blote knieen betreft ,die mannen weten gewoon niet wat mooi is . Neem nou de knieen van Addy met die mooie val plekken er op , prachtig toch .of is de boel alweer onzichtbaar geworden Addy? Al met al , weer prachtig verslag . Groetjes aan een ieder. En hou de vaart er in ,en de lucht in de banden ...Siem
Lieve Fietsers,
Fijn om te horen dat het goed gaat en dat jullie lekker jullie benen kunnen strekken op het platteland van Senegal!
Tja pap, je kunt niet in alle klassementen bovenaan staan ;)
Succes allemaal en heel erg veel plezier.
wij genieten van het herfstweer!
Wij begrijpen uit het verhaal dat Bart tussen alle beslommeringen door ook nog tijd heeft om zijn grote hobby van vogels kijken te beoefenen. Alleen lokken de vermelde temperaturen ons niet direct uit om ook te komen kijken, hoe mooi de vogels ook zullen zijn. Wij blijven dan toch voorlopig nog maar liever thuis, al begint het hier winters kaal en vooral regenachtig te worden.
Allemaal veel succes en veel genoegen bij de verdere tocht.
Groeten
Dingeman en Elsche
Hoi,Trudy en allen anderen,
Wat een reis, wat maken jullie veel mee wij zijn blij dat het goed gaat. En wat een leuke verslagen goed hoor en dat jou bonen schotel zo lekker is dat verwonderd ons niet want koken dat kan jij goed want Sjaak ziet er goed uit. Sjaak is nog niet wezen koffie drinken maar dat komt vast nog wel. Wij hebben de kleinkinderen 10 dagen want Anita en kees zijn met vacantie, erg gezellig voelen ons weer jong. Nou Trudy geniet van alles om je heen en groetjes aan de anderen en een dikke zoen van ons.
Ja mensen ik geniet van jullie fietsavontuur, zou het zelf nooit kunnen doen daar ik een beetje te vroeg versleten ben, en ik bewonder jullie steeds weer voor het doorzettings vermogen.
De verhalen van de corruptie-problemen bij de grenzen met de truck enz. heb ik al van heel wat afrika reizigers gehoord.
Een van hen had er een goede oplossing voor gevonden, die had van tevoren informatie ingewonnen van de belangrijkste personen uit de omgeving zoals bijv. de naam van de commissaris van politie, en bij controles waar de corruptie-lucht afkwam, dreigde hij meteen kontakt op te nemen met een goede relatie van zijn familie nl. de betreffende commissaris, en bijna altijd was de inklaring een kwestie van hooguit een half uurtje en veel beleefdheids formules.
Misschien een tip voor de volgende grens overgang ?
Goede moed voor de laatste loodjes, hoop dat het niet de zwaarste zullen zijn.
Groet,
Peter.
Beste mensen,
Wat bijzonder om te lezen hoe jullie omstandigheden en belevenissen in elke streek weer veranderen. Het blijft fascinerend en spannend om dit (bijna elke dag!) te lezen. De aapimitatie van Addy is inderdaad heel beeldend, misschien heeft dit iets met haar armlengte te maken, maar dat moeten jullie haar zelf maar even vragen.
Veel succes allemaal!
& kus voor Addy,
Cune en familie
PS. Mam, ik heb je verhalen nog niet gezien, we wachten het af!
lieve Trudi, Gery, Addy, Marian en alle andere.
Trudi bedankt ik heb genoten vanje telefoontje. Ik zit op het ogenblik in zwitserland, ons kleinkind is jarig. Daar heb ik nu weer tijd voor.......alles gaat gelukkig heel goed met jullie. Zet hem op, he! We zien elkaar snel in burkina faso....we komen er aan......groet aan iedereen.
liefs ria beemsterboer
Lieve Alice, het wevervogeltje dat is een mooie vergelijking. Vandaag net met de jongens naar ons nieuwe woonplekje op de rand van Heiloo geweest. Zal nu extra me best doen om te zorgen dat dat naar je zin is, voordat je dat uit elkaar trekt. De jongens zagen het wel helemaal zitten. Ergens heb ik nog een reactie gelezen van Hans Romein de burgemeester van Heiloo. Ik denk niet dat hij op de hoogte is dat jij uit Heiloo komt en daarmee op dit moment, begrijp ik, de enige Heiloenaar bent. Mooi verhaal heb je geschreven. Lief, ik denk dat ik je een beetje ken en dus ook je emoties ken en ik denk dat dat jouw mooiste kant is. Dus.....! Vandaag is het zondag en ik begreep dat jullie nu Mali in fietsen. Heb nu ok de foto's gezien en ze zijn prachtig. Ben benieuwd naarde volgende verhalen. Tot snel, en je kan bedenken wat ik allemaal aan dat nestje ga doen. Liefs XXX
Hallo allemaal
Nog even een berichtje uit Brabant
We hebben veel respect voor jullie en hebben uit de verhalen van Siem begrepen dat het niet elke dag van een leien dakje gaat.
En dat het vaak heel zwaar is zeker nu jullie gedachten vaak bij het dramatische ongeluk van Co zullen zijn.
Hopelijk kunnen jullie de tocht vol goede moed volbrengen en is de hand van God (Co) aanwezig als het nodig mocht zijn.
Heel veel succes verder
Hey Alice,
Blote knieen in de buitenlucht zijn juist fijn.
Ik geniet van je verhalen.
Pas op voor de beesten!
liefs en een kusje van je zusje
Beste Alice,
ik begrijp uit een andere reactie dat ik geen aandacht aan jou heb besteed.... Excuus daarvoor: je naam staat, volgens mij, niet bij de lijst van deelnemenrs aan de tocht. Vandaar dat ik dacht dat alleen Ria Beemsterboer (nu in Zwitserland, later naar Burkina Fasso) en Floor van der Wind uit Heiloo meefietsen.
Daarom alsnog: veel succes bij jullie fietstocht!! Dat geldt natuurlijk voor iedereen!! hartelijke groet, Hans Romeyn, burgemeester Heiloo
tja, meneer Romeyn, zelfs nu zijn de Heiloënaren nog niet compleet. Ook Bart Korf is een inwoner van uw mooie gemeente!
En, dames, houdt de knieën in deze landen toch echt maar bedekt. Zo toon je ook respect jegens de bevolking, die onze sportieve kleding, hoe comfortabel ook , lang niet altijd op prijs stelt.
Verder veel succes, mensen, bij het stofhappen tijdens de komende weken! Liefs, Willemien
Dan zo maar: succes voor alle Heilooërs en alle anderen!!! Ik volg jullie (virtueel), vriendelijke groet,
Hans Romeyn, burgemeester Heiloo
Lieve Alice,
Net weer je ;leuke relaas gelezen, je geeft het zo goed weer, dat ik het bijna zelf beleef!
Ik had Hans Romein in de kerk al verteld, dat je ook meefietste, maar dat was hem zeker in de eerste instantie ontgaan.
Hou je haaks he, morgen komen Lex en de boys bij me eten!!
Liefs,
Mama
Hey Alice,
Fascinerend weer te lezen wat jullie allemaal meemaken. Het is heerlijk je verhalen te lezen en je voor te stellen hoe het bij jullie is.
Hou je en geniet nog van de verdere reis.
hoi gerie en alle fietsers hier is er weer een. vraagt de juf op de eerste schooldag naar het beroep van de papa,s van de kids. Je kent dat wel: bakker,fietsenmaker en nog wat andere beroepen passeren de revue. En dan is natuurlijk Jantje aan de beurt. Hij antwoord: "Juf mijn vader is paaldanser in een homobar."Dat is even schrikken voor de juf en snel gaat ze over op een ander onderwerp. Na schooltijd moet Jantje even nablijven en onder 4 ogen vraagt de juf aan hem of dat echt waar is, waarop hij antwoord: "Natuurlijk niet juf, maar ik kan toch moelijk vertellen dat hij keeper van Feyenoord is!" Zo dat was er weer een en fiets ze maar weer succes en groetjes doei
hey mam weet niet of je dit nog leest maar ik heb besloten om vanaf nu zoeizo elke donderdag te kijken op je site onder mijn tussen uur heb erg genoten van je verhaal en ik hoop dat papa je nestje niet verpest (haha) nou moet straks weer naar de les dus veel geluk met de verdere tocht en tot sinterklaas.
je zoon
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}