De Vlaggendrager
De commandant van het legerkamp in Ouro Sogui had het de dag er voor al aangekondigd: de weg naar de grens van Mali zou wel geasfalteerd zijn, maar we konden heel wat gaten in de weg verwachten. Na een goed ontbijt en een lekker gebakken uitsmijter in ons lunchpakket, gingen we vol goede moed op weg om in twee dagen tijd de grens van Mali te bereiken. Het was bewolkt en de wind stond gunstig dus was het ook voor al diegenen die eerder een keer hadden moeten afhaken een uitstekende rit om hun zelfvertrouwen en conditie weer op peil te brengen. Wel moest ik onderweg regelmatig terugdenken aan de kampcommandant die gisteren honderduit vertelde over Senegal. Hij was heel behulpzaam en amicaal toen wij hem vroegen of we onze waterbassins mochten vullen op de legerbasis. Iets wat bij elkaar twee uur zou gaan duren want het was maar een klein waterstraaltje dat uit het slangetje kwam. Toch wel heel bijzonder dat je zo midden op een actieve legerbasis met je truck mag staan. We stonden vlak bij de reveilleplaats waar elke morgen de soldaten zich moeten opstellen. We zagen en hoorden ook een trompetist die aan het oefenen was voor het moment dat de vlaggendrager vol trots naar voren mag komen om de nationale vlag van Senegal te hijsen.
Dat brengt me bij de vlaggendrager van ‘fietsen voor Burkina'. Als voorzitter had Bart Korf vanaf de eerste dag dat we vanuit Limmen vertrokken een rood, wit, blauw vlaggetje aan zijn bagagedrager hangen. Na een paar dagen had Co het reservevlaggetje van Bart gekregen om die als wegkapitein ook aan zijn fiets te hangen. Dat reservevlaggetje is daarna op de nieuwe Nissan gehangen. Na het overlijden van Co heeft Bart, toen hij besloten had naar huis te gaan, het vlaggetje plechtig aan zijn opvolger Rolf gegeven. Toen Bart twee weken later zich weer samen met Martha aansloot bij de groep was duidelijk dat hij het voorzitterschap weer op zich nam. Rolf heeft het vlaggetje toen weer plechtig aan Bart overgedragen. Dat het vlaggetje nu even niet te zien is op de bagagedrager van Bart heeft alles te maken met onze veiligheid. Toen we de Westelijke Sahara binnen reden, richting Mauritanie, hebben we de vlaggetjes en ook de Burkinafietskleding verwijderd om niet te veel op te vallen. Maar we weten dat Bart onze vlaggendrager is. Bij grensovergangen, politiecontroles en andere voorvallen is hij onze vertegenwoordiger en weet hij als voorzitter eenieder tot zijn recht te laten komen. Het vlaggetje en ook de Limmer vlag (sorry Aaltje) en de sjaal van RKVV Limmen (ook voor velen een soort vlag) zal in Burkina Faso vol trots uit onze bagage tevoorschijn worden getoverd.
Morgenavond zijn we misschien al in Mali en zullen we het schitterende Senegal weer moeten verlaten. Maar als ik zou moeten kiezen wie voor mij de vlaggendrager is van dit vriendelijke volk, dan is dat voor mij de gids op het eiland Goeree. (Nederlands woord met de betekenis: goede rede/haven) Toen we in Dakar moesten wachten op de vrijgave van de truck brachten we een bezoek aan dit slaveneiland voor de kust. Een man met een soort pipo-pak met allemaal gekleurde stukjes stof er op bevestigd, was onze gids. Hij trok de hele middag met ons mee op en bracht ons bij de vestingwerken en kanonnen en ook naar de plaats waar een gedeelte van de film ‘de kanonnen van Navaronne' is opgenomen. Maar in het bijzonder wist de gids ons te boeien met zijn verhalen en uitleg over de tijd van de slavernij. Het was zijn wijsheid en betrokkenheid bij het eiland en haar geschiedenis, dat ons zeer raakte. Hij vertelde ons - terwijl wij bij de uitgang van de deur stonden waar na gevangenschap en ontbering, de slaven vastgeketend de boten in werden gedreven, op weg naar Amerika - over hoe hij kon vergeven maar niet vergeten wat hier ooit gebeurd is. Hij vertelde dat hij zich een wereldburger voelt en geen Afrikaan of Europeaan. En al die gekleurde stukjes stof waar zijn kleding uit was gemaakt, staan voor de 80 verschillende etnische bevolkingsgroepen in de wereld. Hij droeg dus een soort vlag. De gids wilde ook niet bij een bepaalde religie of godsdienst horen, maar hij wees wel naar boven toen hij vertelde dat hij met Gods hulp, zich wil blijven inzetten om te zorgen dat de geschiedenis van het Westelijk gedeelte van Afrika niet uit de geschiedenisboekjes zal verdwijnen. Een bewogen man. Een ware vlaggendrager.
Johan Olling
Reacties
Reacties
Beste Burkinagangers,
Behalve Bart zijn jullie allemaal onbekenden voor me, maar door het lezen van al jullie reisverhalen heb ik het gevoel, dat ik jullie nu een beetje beter ken. Een ieder heeft zó z'n eigen stijl om zijn/haar verhaal te vertellen, dat ik zonder meteen naar onderen te scrollen probeer te raden wie het verslag deze keer geschreven heeft. En na bijna drie maanden lukt dat aardig! Ik zal het lezen gaan missen na de 21e...
Veel succes met de hopelijk niet te zware laatste loodjes.
Beste reisgenoten, het verhaal van Johan over de vlaggendrager is een btrokken geschreven verhaal, het spreekt mij te meer aan daar er gesproken wordt over een wereldburger (ik zou liever zeggen bewoner).
Wij zijn (misschien zelfs zonder het te beseffen) allen wereldbewoners. Jullie zijn wereldbewoners die een deel van de wereld verkennen en doorkruisen op jullie stalen rossen met 2 volgwagens waarin helpers/verzorgers alles in het werk stellen om deze tocht tot een geslaagde missie te doen slagen. Respect en hou vol.
iedere dag is er één te gaan, nog even dan wordt jullie medereisgenoot Dielof onderweg zelfs weer een jaar ouder, iedere dag wordt je een dag ouder hopelijk ook wijzer. Het zijn bewogen tijden, ook hier in Edam, waar het weer zeer wisselend stormachtig soms maar vooral herfstig is, bijna alle bladeren zijn van de bomen.
sterkte en succes bij de voortzetting van de reis.
Wat een mooi verhaal! Jullie mogen je zéker 'wereldburgers' noemen met het ondernemen van deze reis door een groot deel van de Afrikaanse wereld. Jullie verhalen blijven indrukwekkend en het is fantastisch hoe jullie de moed er in weten te houden met ook nog de nodige humor! Vee respect voor!
Zo te lezen Trudje blijf je een geïnspireerd kookster en weet je steeds weer een extraatje te verzinnen. Een uiting van je enorme betrokkenheid bij de mensen om je heen.
Jullie reis schiet al aardig op, de gang zit er goed in met de hele club. En ik wens ieder van jullie dan ook heel veel succes met de hier en daar zanderige loop/fietstocht. Wat een benen zullen jullie hebben...!
Hartelijke groet aan allen en dikke pakkerd voor Trudje van Hannie
net weer een hoofdstuk gelezen van jullie wereldreis!
wat beleven jullie ontzettend veel, en fijn dat er ook zoveel contact onderweg is met de lokale mensen.
wat zullen jullie moeite hebben met afkicken straks weer thuis!
hoplijk blijft alles goed gaan, en sterkte voor op de pedalen, en een DIKKE ZOEN VOOR MIJN KEUKENPRINSES!! Paula X
weer een mooi verhaal over het eiland "goree" met de fotos van het eiland hotel vlaggendrager en straat tafereel. waren de Hollanders in vroeger jaren ook betrokken bij de slaven handel? is daar ook over gesproken Johan? Ach misschien heb ik het mis. Maar de ervaring die jullie opdoen onderweg kan niemand meer afnemen. En straks weer thuis zullen de meeste zoniet allen blijd zijn dat we in "welvaart" wonen. nagekomen bericht,,,,,,zegt het ene blondje tegen de andere, kerstmis valt op vrijdag dit jaar, zegt de ander, als het maar niet de 13de is.......... als jullie op de pedalen gaan, lig ik in bed. Houd de moed erin, en voor nu veilige en prettige fiets dagen. groeten Henk Australie
Wat een mooi verhaal weer,Johan.
Meteen bij het begin herken je jouw stijl van schrijven.
Alle verhalen samen is al een heel boekwerk.
Soms is het even puzzelen over welke dag het verhaal gaat. Die uitleg ovewr een mooie gekleurde lap stof vind ik prachtig, de veel kleurigheid van de wereld bevolking.
Het is nu vrijdag 5 november. Wij hebben vanavond de kerkeveiling, alles staat bijna al klaar in de Burgerij.
Als we de agenda bekijken zijn jullie echt aan het aftellen, nog 2 weken fietsen.
het laatste deel van jullie tocht lijkt mij het zwaarst te zijn gezien de slechte wegen en paden.Ik vind dat jullie je er ontzettend goed door heen fietsen/lopen.
Geniet van jullie vrije dag vandaag en zet hem op de komende dagen.
liefs van Nelleke
Je verhaal raakt me, Johan! Holland was prominent aanwezig met het " verschepen" van mensen uit deze streken. Vele Afrikanen hebben toen het leven gelaten op beestachtige wijze. Holland betaalt nog heel lang een prijs voor de wandaden uit vroeger tijden......
Wat moeilijk en ook geweldig om dit te lezen...
Wat zou pap dit graag gedaan hebben!!
Heel veel geluk &succes de laatste weken!!!
Veel liefs Linda
Ha die Johan
Weer een prachtig beeldend verhaal van jouw hand!
De laatste loodjes breken aan en het einddoel van jullie fantastische reis raakt in zicht. Wij wensen jou, José en alle andere fietsers nog twee mooie weken toe en kijken uit naar jullie terugkomst!
Lieve groeten van ons
hey paps, wat een super verhaal joh! je had journalist moeten worden;) Maja dan hadden we nu niet in Limmen gezeten:P Bijna weer terug en wij kunnen niet wachten vol verwachting klopt ons hart:P
Hele dikke zoen en nog veel succes van Mij en Nick
Hej Gerie
Net hoorde ik dat je in het ziekenhuis ligt . Ik ga je maar even op deze manier veel sterkte wensen . Zo'n pech om dat te horen .
We blijven op de hoogte en heel veel beterschap.
Groetjes jacobijn
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}