FietsenvoorBurkina.reismee.nl

De held van de dag

Je blijft je verbazen in Senegal. Als je wild kampeert, staat er opeens een auto langs de kant van de weg. Er stappen vier mannen uit. Zij komen door het struikgewas naar ons kampement. Wij zijn uiteraard weer aan het banden plakken. Wij plakken voor het hele peloton. De vier mannen kijken erg goed rond. Zij hebben een lege colafles bij zich. Zij willen graag benzine. Hun tank is leeg, naar verluid. Na ampel beraad besluiten Kees en Adama met de Nissan de pechauto met de vier mannen naar het zes km verder gelegen dorp en tankstation te slepen. Dit om te voorkomen dat andere weggebruikers op hetzelfde idee komen. Bij het tankstation aangekomen besluiten de vier mannen om toch niet te tanken. Ze hadden wel nog meer noten op hun zang. Zij wilden ook graag whisky. Terwijl wij de grootste moeite hebben om ergens een blikje bier te kopen.
Alle begrip. Wij zijn tenslotte in een land waar 90% moslim is. Toen we hen met dit feit confronteerden, bleek dat zij op dit vlak de weg naar het alcohol depot wel wisten. Wij zaten volgens hen dichtbij een legerbasis. Dus er was alcohol in overvloed te krijgen. We hebben inderdaad enkele blikken bier weten in te slaan. 's Avonds kwamen de mannen zonder blikken of blozen nog enig geld halen, want er was te weinig betaald voor het bier. Weer keken zij te veel rond en verdwenen. Die avond legden we voor het eerst alle fietsers aan de ketting. Adama kreeg er die nacht weer een nieuwe taak bij namelijk nachtwaker. Hij was overdag al dagkapitein geweest.

Een tweede wonderlijk incident de volgende dag. We zitten onder een boom voor de noodzakelijke verfrissing. Er stopt een auto. Deze keer komen er twee mannen uit. Eentje wil heel graag een foto van ons maken, maar helaas hij heeft geen batterijen voor zijn fototoestel. Hij stelde erg veel vragen. Hij schudde twee batterijen uit zijn toestel en wilde van ons twee nieuwe. Door de ervaring wijs geworden hadden wij die ook niet. Hij stapte zonder foto weer in zijn auto en verdween.

De volgende dag werd het oorspronkelijk door Ton Baltus bedachte volslagen maffe idee van een monsterfietstocht absoluut realiteit. Een traject dat je gelijk in de top drie qua zwaarte brengt, zodat ook de instromers nu echt meedoen. Onze laatste restjes energie werden helemaal opgebruikt. De beelden die je had bij het woord monsterfietstocht smolten als sneeuw onder de Afrikaanse zon. Het was extremer. Welke lacunes hebben er misschien toch nog in de trainingen gezeten? Moet je simpelweg stellen dat hier niet op te trainen valt? Moet je eenvoudig blij zijn dat je dit doorstaat? De echte experts zeiden dat je dit soort dagen het beste onthoudt. Dat klinkt alvast hoopvol.

In de stad Ourossogui hebben Adama en ik verwoede pogingen gedaan om een nieuwe band te kopen, omdat Adama's voorband weinig vertrouwen uitstraalt, hoewel anderen beweren dat dit profiel zo hoort. Iedere keer werden we een paar 'winkels' verder gestuurd, maar helaas. Er werden uit alle hoeken en gaten banden te voorschijn gehaald, maar de vereiste maat was niet aanwezig. Totdat er eentje was waar inderdaad 28 opstond, 28 x 1 1/2 om precies te zijn. We mochten de band er om heen leggen. Als die goed was betalen, zo niet dan nam hij hem terug. Ter plekke hebben we de band er om heen gelegd, maar hij lubberde aan alle kanten. Kennelijk een andere 28. Daarna hebben we voorlopig de pogingen opgegeven.

De volgende dag waren wij al om 11.30 uur bij de stad Kidira, een zeer modderig stadje aan de grens met Mali. Wij fietsers konden vlot de grens over na de bug over de Senegal rivier, manoeuvrerend door een complete chaos van drie rijen vrachtwagens. De meesten stonden er al uren zo niet dagen. De chauffeurs lagen op een deken onder hun vrachtwagen te slapen, zaten op een stoel onder de laadbak. Eentje had er een hangmat gespannen en groette ons vriendelijk.
Herman is daar nog bijna zijn filmtoestel kwijtgeraakt. Hij stond de slagboom te filmen toen plotseling een douanebeambte op een brommer op ons afstoof. Floor stond daar vlak bij, ook met een rood wielershirt. De beambte verwisselde de ene met een rood shirt met de andere. Floor had slechts twee mandarijnen en zijn handschoenen op zijn rug en Herman kon in die tijd snel zijn toestel in zijn fietstas opbergen.

Een heel ander verhaal gold voor de Nissan en de truck. Een complete herhaling van zetten met Dakar. Weer formulieren, douanebeambten, transiteurs en andere regelneven. Toen kwam Adama in zijn element. Hij heeft achter op de brommer van een bemiddelaar de afstand naar Kayes in recordtempo afgelegd om daar voor 19.00 uur een formulier bij de douane op te halen. Een gehandicapte man, die met zijn handen op slippers door het douanekantoor zich voortbewoog, was hem zeer welgezind. Deze man belde naar zijn superieur in Kayes, die al uren naar huis was voor het weekend. Die is vervolgens, speciaal om een handtekening te zetten, naar zijn kantoor gekomen, waar Adama en de transiteur zaten te wachten op de hoogste verdieping. Diezelfde avond op de bromfiets onmiddellijk terug, weer 90 km. Het is gelukt. Met dit formulier kan de volgende ochtend om 10.00 uur het posten voor de slagboom beginnen.

Een tweede wapenfeit is het laten bezorgen van het Exped luchtbed van Marian in Kidira. Zij was het vergeten in het hotel in Ourossogui. Dankzij vriendelijke doch zeer pertinente telefonades door Adama vanaf de fiets richting Kidira is dit luchtbed met een busje bij de douane afgeleverd, zodat deze jeune fille niet meer op de kale harde grond hoeft te slapen in haar tentje.

Adama verwierf die dag de absolute helden status.
Wij verlieten het wonderlijke Senegal en gaan het al even wonderlijke Mali binnen

Adama en Floor

Reacties

Reacties

Ankie/Hem

Wat een verhaal; je zou er zo een spannende thriller van kunnen maken. Super dat jullie zo jullie mannetje staan!! Dat de rest wat soepeler mag verlopen. Een kus voor een ieder op de wang en voor Dielof een dikke pakkerd.

Sjaak en Tiny

Hoi fietsers en begeleiders

Wat een reis!!!
Petje af voor Adema en natuurlijk ook voor de andere.
Wat een avontuur beleven jullie geweldig.

Ik ben af en toe wel jaloers op jullie
en had er graag bij geweest.

Liefs Sjaak en Tiny.

Joke Boerrigter

Ongelofelijk wat jullie al niet mee maken. Ik kijk iedere dag weer uit naar een nieuw verhaal.
Marian ik hoop dat je vannacht beter slaapt nu je weer een matrasje in je bezit hebt.
Tussen haakjes Hetty heeft een dochter, Babet en ook Jetty heeft er weer een kleindochter bij, Linde.
Fiets ze en ik kijk in spanning uit naar jullie volgend verhaal.

alfonsa hes theodora dierkes

wat een verhaal, driezelig hoor maar jullie zijn met elkaar, nog veel sterkte.

Aad

Van zulke verhalen houden we wel van en dan nog met zo,n spannende nacht als waker over de fietsen.Goed gedaan Adama en dan zal onze Geertje best wel goed geslapen hebben?
Dit hoort erbij en maakte het ook vooraf een beetje spannend.Ik denk dat jullie een fantantische groep hebben bij elkaar .Ik heb nu eindelijk Geer aan de telefoon kunnen krijgen en ze klonk opperbest en heel enthousiast over alles .Hoe vinden jullie toch weer een Nederlander in Mali die via zijn laptop even gratis laat bellen naar Limmen.Goed gedaan Geer en onze zus Trudi hoorde ik stiekem op de achtergrond alles influisteren ,dus dat gaat wel goed met jullie.Gelukkig weer asfalt ipv zand en dan kunnen jullie weer km,s maken.Zondag gaan we mountainbiken en dat mag er een beetje oplijken van wat jullie nu doen.
Hier thuis gaat het prima en met het programma "man bijt hond" (wat gaat U vandaag eten)die ik 1x wekelijks invul in de regio gaat het uitstekend.Vandaag geweest bij een stel die het bijna nog sterker kan vertellen dan die mooie verhalen van jullie.We blijven ernaar uitkijken.Nu even naar de kerkeveiling om even bij te praten en te sponsoren.
Geniet van de rustdag en denk eraan om mooie foto,s te schieten .Groetjes en veel liefs aan Geertje.

Margreet Denekamp

Mooi verhaal Adama en Floor. Alle verhalen zijn mooi en spannend maar Dirk vroeg me jullie te schrijven hoe geweldig hij jullie allemaal vond, maar hij blij zou zijn als jullie weer veilig thuis zijn. dus dat doe ik met liefde. Mooie foto's ook weer.Veelgeluk en sterkte en de groeten voor allemaal Dirk en Margreet

Sanni

Hoi T. Trudi hoe is´t?
Queria saludarte y mandaros mucho animo a todos en esta etapa final. Nosotros nos vamos de vacaciones a Cabo Verde mañana, mas o menos frente a la costa de Senegal.
Ya me contaras esta bonita experiencia.
Dikke kus. Sanni

Ramata&Johan in Kati

Hallo allemaal !
Leuk voor het eerst in contact te komen met jullie "reismee"-site.
Proficiat met jullie geweldige onderneming voor ons in West Afrika.
Daar ben ik als Nederlander heel trots op.
Ook ben ik trots, als halve 'West-Afrikaner' op de zo geweldige inzet van ONZE Adama. Voor hem is alles wat hij voor jullie kan doen als vanzelfsprekend. En dat is het ook!
Dat is het minste wat hij voor jullie kan doen: Erkentelijkheid allereerst naar de familieleden, vrienden en kennissen van jullie onderweg gesneuvelde 'collega'.
Erkentelijkheid naar jullie allen, die jullie op deze manier, met bovenmenselijke inspanning, inzetten voor onze jeugd, de toekomst van ONZE landen!
Erkentelijkheid ook naar alle donoren, die jullie mede deze monster-prestatie mogelijk maken.
Dank Adama! Je doet wat je moe(s)t doen.
Wij Malinezen zijn trots op je, echt!
Dank aan jullie allen, die ik samen met Ramata hier in Kati mochten verwelkomen. We zijn blij ook iets terug te (hebben) kunnen/mogen doen.

GOEDE VAART VERDER, BEHOUDEN AANKOMST IN BURKINA-FASOen GOEDE TERUGKOMST THUIS, IN NEDERLAND.
Vergeet niet dat jullie nu een tweede THUIS hebben en wel hier in West-Afrika, i.h.b. ook in Kati.
We hopen jullie nog vaak thuis te mogen verwelkomen.

Ramata&Johan in Kati.

Anneke Patist

Lieve Marian (en fietsgenoten),
we zijn al een aantal dagen aan het genieten van jullie fietsverhalen en avonturen. Wat bijzonder war jullie allemaal meemaken. We denken veel aan je (jullie)!
Liefs van Anneke

Tiny Sinnige

Hallo, dappere fietsers!!
Ongelooflijk......het is elke dag zowiezo leuk om jullie belevenissen te lezen, maar dit verhaal spant de kroon!! Ik zie het allemaal in mijn fantasie gebeuren......zal ik het allemaal wel laten lezen aan mamma, Marian???? Je luchtbedje vergeten(?!....) It really runs in the family eh? Dikke kus van je zus!

Meinaard Veen

De gedragingen van de Senegalezen in jullie omgeving doen niet onder voor wat we hier, met dank aan Youp van ´t Hek, de laatste weken kunnen lezen over die van Nederlandse helpdeskmedewerkers. Zo was er b.v. een behulpzame geest die een dame met een computerprobleem vroeg "of er niet een man in haar omgeving was die haar kon helpen". Maar dat is nu even niet jullie zorg. Ik wens jullie vruchtbare contacten met de Malinezen toe, en vooral veel plezier in de tijd die jullie nog rest. We hebben hier al tegen elkaar gezegd dat jullie, eenmaal weer in Europa aangekomen, wel flink zullen moeten afkicken. Dus blijf vooral genieten zolang het nog kan !

jos Henselmans

hallo fietsers,

hier weer effe een berichtje uit het mooie Limmen waar we gisteren ook voor een goed doel hebben gewerkt. het heeft mij in ieder geval de nodige euro,s gekost en een gedeelte van mijn nachtrust Om ca 2 uur werd het laatste koopje geveild. De hoogte punten waren een shirt van Maarten Stekelenburg 350 euro en een etentje bij kees Smit 550 euro.Inmiddels staat het er voor Gerie ook goed voor want Aad heeft wel 10 hooibalen voor haar gekocht. Martha is ook niet vergeten want Wils heeft het laatste koopje, een paling van 2 kg weten te bemachtigen het laatste koopje is 3 maal geveild waardoor de waarde van de paling op 300 euro uitkomt. Kortom een geslaagde avond met een opbrengst van ............nee dat mag een ander jullie mededelen.
Oh ja Johan ,Jan Veld heeft op de veiling een plaatsje voor AZ op de kop weten te tikken ,gaat er in ieder geval een herder mee daar die heidense spelen.
Adama is ook goed in beeld heb ik gelezen en zo te horen voelt hij zich als een vis in het water .Spannend om te lezen wat jullie allemaal meemaken.Op mijn computer kaart hoeven jullie nog maar 11.5 cm te fietsen dus de finish nadert .
lieven groeten van uit Limmen en nog effe volhouden.

je zus uit Uitgeest

Hallo Gerie en je mede fietsers.Alles kids daar genieten jullie maar lekker want het is volgens mij een malig .hier komt er weer een .In het voetbalstadion:Jantje zit op de schouders van zijn vader te schreeuwen:Buitenspel! Vrije trap ! Penalty !Andere toeschouwers zijn stomverbaasd dat zo n kleine jongen zoveel verstand van voetbal heeft.Plotseling tilt de vader Jantje ruw van zijn schouders en geeft hem een klap voor zijn broek.Verontwaardigd merkt zijn buurman op :Wat moet dat ?Waarom slaat U dat kind? Alle voetbaltermen kan hij zeggen,is het boze antwoord ,maar niet gewoon ik moet plassen! Gerie nog een prettige voort zetting en tot maandag groetjes van hier

Annelies de Wit

ha, de bikkels, de doorzetters, de helden, de vlaggendragers, de kanjers, de toppers, de fietsers, de blanken, de idioten (wie gaat er nou 3 maanden fietsen?!), de geweldige mensen die weer en wind, voor en tegenspoed over hebben voor een geweldig doel!
Jullie zijn (nog steeds) fantastisch!
Een-na-laatste (!) grens overgang...

Nico en Marianne

Wat maken jullie veel mee in Senegal, petje af daarvoor. Wat 'n opstakels bij de grens naar Mali en dan die 4 mannen die duidelijk niet heel veel goeds van plan waren. Het plakken en het verkrijgen van banden voor de fietsers zal ook nog wel effe duren. We hopen dat alles verder goed gaat verlopen. Tevens een dikke kus voor Trudi en dat zij tot het eind lekkere maaltijden kan bereiden voor de groep en natuurlijk ook voor haarzelf!

Mark, Ricky jr. en Mickelle

hola oma te echo muchos muchos de menos espero que te lo estes pasando genial muchos besos y que vengas lo antes posible muchos besazos mark.
Solo te escribo porque te quiero y te echo de menos xxxxxx RICKI
Hai mam, hier verder alles goed, heerlijk weer dit weekend. Geniet van deze laatste dagen en deze enorme ervaring. Tot bels of mails. Een heel warme en lange abrazo. Ik hou van je. Mickelle Groetjes aan Trudi.

Trees ossebaar

Dit is voor ons voorlopig het laatse verhaal wat we van jullie lezen, omdat we vandaag op vakantie gaan naar Thailand. Tot zover hebben we genoten van jullie verhalen, grappig,spannend en aldoor heel informatief.
Wij wensen jullie een goede verdere reis zonder al teveel problemen en hopen dat jullie in Borkina Fasso op een prachtige tocht terug kunnen kijken.
Bij terugkomst lezen we de afloop van jullie reis.Veel succes en Dielof weer tot ziens in Nederland.

jezus uit akersloot

Hoi Geer en alle andere fietsers daar zij we weer met de volgende mop.Een man loopt een cafe binnen.Achterin staat een tafel waaraan gepokerd wordt.Hij ziet drie mannen en een grote hond aan de tafel zitten.Als de man goed kijkt heeft ook de hond kaarten voor zich liggen.Verdraaid,die hond speelt gewoonmee en niemand van de anderen lijkt er verbaasd over.De man kan zich niet beheersen en maakt de opmerking:"Knap zeg,van de hond!Dat hij an pokeren,dat moet wel de slimste hond ter wereld zijn!"Welnee,"zeggen de mannen,"die hond is behoorlijk dom bij het pokeren.Want elke keer als ie goede kaarten krijgt,begint hij te kwispelen.groetjes en tot overmorgen

Henk uit Australie

grandioos Adama, wat jij de laatste dagen heb kunnen doen voor de groep. "nachtwacht" spelen dan achterop een bromfiets? de papier winkel in orde brengen, je hebt een lintje verdiend. Wn nu weer tolk zijn, het is prachtig.
Maar ook alle andere deelnemers ik weet zeker dat jullie ook je steentje bijdragen, en soms hele "keien"
De foto van de vrouw met het kind achterop deed mij denken aan de Kangaroo, maar dieheeft de buidel voor
een ideale manier om zo toch nog werk te kunnen doen
voeten op de pedalen, blik op de weg en naar burkino Faso
nog even tanden op elkaar, maar niet vergeten van al het moois en bijzonders te genieten
voor het hele team groeten uit OZ Henk

Luciënne Groenendaal

Hallo fietsers (hmm in het bijzonder natuurlijk mijn dappere zus Marian), wat een verhaal niet. Maak mij toch wel een beetje zorgen hoor. Het zal toch niet zo zijn dat je om een stel batterijen beroofd wordt? Gelukkig jullie niet, maar pas wel op hoor!!!
Zoals Tiny al schreef, het zit inderdaad in de familie om dingen te vergeten, gelukkig heb jij daar dus ook last van (zijn wij niet de enige!!) Weer een hoop mooie foto's hoor, zo krijgen wij hier ook een beetje een idee van jullie reis, alleen jammer dat wij Marian niet zo vaak op de foto zien, is wel leuk voor het thuisfrond (speciaal natuurl moeders, want die zal blij zijn als "Saartje" weer thuis is!! Hoop dat je leuke verhaaltjes in je reisboekje schrijft, kunnen wij het hier weer lezen als je terug bent. Dikke kus van je zusje en de rest van de fam.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!