FietsenvoorBurkina.reismee.nl

Wat zijn we zonder communicatiemiddelen?

Het moest er een keer van komen.
Iedere keer een andere kampeerplek, dus ook staat je tentje iedere keer weer ergens anders. Nou heb ik al een slecht richtingsgevoel en je snapt het al, ik was gisteravond gewoon mijn tentje even kwijt. Nu zijn er totaal 5 van deze mooie, oranje North Face tentjes, dus dat maakt het ook al extra ingewikkeld. Maar dat kan je dus zomaar overkomen als je al 72 dagen op stap bent.

Dan gaat uiteindelijk om 7.00 uur onze fietsdag beginnen. We nemen afscheid van Trudie, Joyce, Kees en Ben, na mondeling gecommuniceerd te hebben dat we ze ergens onderweg zien, nadat zij weer boodschappen hebben ingeslagen in Kayes.

En over de diverse vormen van communicatie wil ik wat meer schrijven in dit dagverslag.
Wat zouden we namelijk zijn zonder onze mobieltjes en onze laptops. Je zou voor de lol eens een kijkje moeten nemen in de truck, op het plekje naast de koelkasten waar alle apparatuur opgeladen kan worden. Eén slangenbende aan snoeren voor het opladen van mobieltjes, fototoestellen, laptops, scheerapparaten, GPS-apparaten etc.

De eerste vraag die ook altijd geroepen wordt als de begeleidingsgroep een overnachtingsplek heeft geregeld is dan ook altijd: 'Is er Wifi'? Want we hebben totaal 6 laptops mee, wat erg handig is om al die mooie dagverslagen uit te werken. Dus op een rustdag duiken we met een vaste groep de lokale internetcafé's in of we gebruiken de internetmogelijkheden van het hotel als er dus wifi is. En er wordt dan wat afgemaild hoor, dit soms ook wel tot ergernis van de traditionele papieren dagverslag-schrijver die we natuurlijk ook in onze groep hebben.

En wat dacht je van het SMS-en. Dé manier om op het moment dat het jóu uitkomt (dit betekent dus pas als je om 21.30 uur ‘s avonds in je tentje ligt), nog even een berichtje naar het thuisfront te sturen. En ook is het gewoon hartstikke leuk om elke dag een sms'je van thuis te krijgen. Zo blijf je toch nog een beetje op de hoogte van wat er allemaal thuis gebeurd (als je dat tenminste zelf wilt). Als er tenminste bereik is met een provider. Dit laatste is wel eens een probleem, waardoor de communicatie weer iets vertraagd.
Ik denk zelf dan ook dat al deze gemakkelijke vormen van communicatie de hoofdreden is dat er (en nu spreek ik over de drie-maand-fietsers) helemaal niet over heimwee wordt gesproken. Want op zich drie maanden onderweg, ver van thuis hebben we allemaal nog niet eerder meegemaakt.

Dan nog even naar de fietsdag van vandaag, onze tweede dag in Mali.
Gisteren hadden we een wat minder afwisselend landschap maar hele leuke stops (gelukkig zonder naweeën na het eten van het overheerlijke bisap-ijsje door velen van ons). Vandaag was het andersom, dan weer heel groen door de bomen en hoge struiken tot aan de rijweg. Een kwartier later hebben we weer een wijds landschap, met hele warme kleuren van lichtgeel, okergeel tot oranje of terracotta. En we zagen weer een aapje, hoog in de boom zitten. Ook hebben we vandaag voor het eerst enkele klimmetjes te nemen. Waar ze vandaan kwamen weer ik niet, maar we zagen soms weer wat bergen om ons heen.
Mede door deze klimmetjes, het soms slechte wegdek, in combinatie met de toenemende hitte, werd het voor een aantal een zware dag tot een te zware dag. Via de satelliettelefoon, die we altijd bij ons hebben, werd de Nissan dan ook opgeroepen of die Trudie en Marjan op wilde komen halen. Dielof en Floor bleven bij hen wachten en nadat Ben en Joyce met de Nissan hun had opgehaald, gingen Dielof, Floor en Joyce met recordsnelheid de andere fietsers achterna. De hitte (in de schaduw gaf mijn thermometer ruim 40C aan), werd ook Gerie en Johan teveel, zodat Ben nog een extra ritje te gaan had met de Nissan.

Onderweg zien we ook nog een flinke bermbrand. Gisteren zagen we ook al zwart geblakerde stukken grond, vlak langs de weg. Veroorzaakt door een weggegooide peuk of om het groen bij het asfalt weg te houden zodat er minder dieren aangereden worden en dus minder ongelukken?

Uiteindelijk komen we om 15.30 uur aan bij de kampeerplek van vandaag. Een bijzondere plek, want we staan allemaal met ons tentje onder de beroemde Baobabbomen, die vol hangen met de groene vruchten, die helaas nog niet rijp zijn. En dit keer sta ik weer wat dichter bij de truck, dus vanavond zal ik vast minder problemen hebben om het juiste oranje tentje in één keer te vinden.

Nog wat cijfers t/mde 73e dag:
- Totaal aantal kilometers: 6.940 km (dus morgen de 7.000e km!)
- Totale fietstijd: 339 uur en 30 minuten
- Gemiddelde snelheid totale afstand: 20,4 km per uur
- Aantal lekke banden: 36 stuks

José.

Reacties

Reacties

Jan P. en Jeroen

Hoi José, alle fietsers en crew,

Je gaat nog super goed! De energie die je op de fiets inzet, blijkt ook uit je verslagen. Alles om je heen wordt treffend beschreven. Door je verslagen en verstuurde foto's beleven wij het thuis ook een beetje. Ga zo door en na de 7.000 door naar de volgende etappe.

Groeten, ook van Jeanne aan iedereen en een beetje extra aan José, Alice en Gerie.

Christine

Hola!
Trudi wat een aangename verrassing toen je gisteren uit Mali belde en we hebben heerlijk een dik half uur kunnen babbelen, jammer dat Mickelle je niet kon horen maar jij haar wel. Heb M verteld wat je vertelde en dat alles goed gaat met je. Vanavond weer met Johan Wachters geskyped en we hebben afgesproken dat we kontakt houden. Hij vertelde dat hij jullie vanmorgen nog een stuk begeleid heeft en dat het nog ong. 1.000 km fietsen is tot de plaats van bestemming, fietsers dat is voor jullie een makkie en het einddoel komt steeds dichterbij. José je hebt helemaal gelijk waar zijn we zonder deze vorm van communicatie tegenwoordig. Groet uit El Campello aan allen en zeker aan beide Trudi's,
Christine

Truus Klaase de Graaf

Vandaag vroeg naar bed.Niet zo fit.Toch nog even langs de computer.Want zonder de avonturen van jullie slaap ik niet goed.Wat moet dat worden straks.??
En dan ook nog een verslag van mijn nichtje Jose.Voel me bijna al weer beter.We wensen de hele ploeg nog heel veel plezier en tot de volgende keer. Groetjes Truus en Hans

anneke baas

Wat fijn dat jullie prachtige reisverhalen maken. Met veel plezier lees ik de verslagen.
40 c in de schaduw en dan ook nog klimmen?
Ongelovelijk zeg. Marian gelukkig heb je je luchtbedje weer en hoop dat je lekker slaapt na deze zware dag.
Groeten en sterkte Anneke

Patricia uit Alicante

hoi Mammie, José's en Sebas verhaal gehoord dat je gebeld had en natuurlijk de mail gekregen van Mickelle, ik stuur hem zo door naar Tante Lida! Sebas had het nog steeds over zijn eerste berichtje (madre teresa...). Kijken of ik hem vandaag aan de computer krijg voor een nieuw berichtje. Hier alles goed, nog steeds lekker temperatuur. Wanneer kunnen we je in Alicante verwachten? Liefs en tot gauw.

Annemarie

In welke tent is José tijdens het verdwalen dan beland vraag je je af.....
Maar dat hoor ik misschien nog eens van Martha als ze me na terugkomst alle sterke verhalen gaat vertellen.
Ik lees jullie verhalen met veel plezier en ze zijn om jaloers van te worden. Zeker als je gewoon elke dag naar je werk gaat. Oh, ja Martha, Rixt gaat in mei ook naar Afrika! Dan kun je haar mooi nog wat tips geven voor haar reis.
Vergeet het liedje van Oma vd Velden niet: En allemaal op de fiets, en allemaal op de fiets.... etc.
groetjes en iedereen veel succes verder

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!