100 km Toba-wild kamperen
Dagverslag woensdag 17 november 2010 samenspel van Trudi en Joyce
100 km Toba-wild kamperen
2 maanden voordat de tocht zou beginnen, waren er nog twee plekken over. De kok en de assistent. Trudi Spanje hoorde het van Trudi in Nederland en meldde zich aan als kokkin, Joyce kwam via school in contact met de groep en meldde zich aan als assistenten. Zo ontstond er een tweetal, dat de uitdaging aanging om drie maanden lang voor een groep hongerige fietsers de inwendige mens te verzorgen.
Voor het vertrek had Trudi al een klein kookboekje samengesteld met voedzame gerechten voor mensen die drie maanden lang elke dag een prestatie moeten leveren van ongeveer 110 km gemiddeld.
In de voorbereiding veel etenswaar ingeslagen, die je in de supermarkt zomaar uit de vakken kunt pakken. Ook blikken vlees van Cees de slager waren erg aantrekkelijk om mee te nemen, als aanvulling in Afrika als er weinig te krijgen is.
Per etappe waren de inkopen zeer verschillend. Ook was het in het begin aftasten hoeveel er gekookt moest worden en wat er in de smaak viel.
Bijvoorbeeld Europa
Alles was te koop en maaltijden vielen goed, alleen de hoeveelheden verschilden wel eens per dag. We hadden nog nooit voor zo'n grote groep gekookt, maar het ging ons goed af. In de supermarkt moesten de mensen die achterons bij de kassa stonden echt geduld hebben totdat onze hele landing over de band was gegaan, werkelijke karren vol!! Begonnen we met twee kilo spaghetti + alle ingrediënten, later werden dat drie kilo + veel paprika, uien, champignons en bijvoorbeeld 2 kilo kipfilet en af en toe wat gemengd fruit in blik. Josephine en Dielof, de vegies, mochten steeds als eerste langs de keuken komen om op de te scheppen en daarna kon de kip in de groente saus en was de rest aan de beurt. Het was altijd een leuk gezicht om ze allemaal langs de pannen te zien schuiven. Ook waren er altijd wel toetjes, zoals yoghurt, pudding en de favoriet in Frankrijk waren de grote potten crème frais met fruit er doorheen, heerlijk!! Nu we diep in Afrika zitten denken we er nog wel eens aan terug, want zelfs yoghurt is hier mondjes matig te krijgen. In Bamako hadden we in één wat europees aandoende supermarkt nog wat blikken appelmoes kunnen scoren, dus hadden we een paar dagen geleden toch weer een lekker hapje toe.
Dan Marrokko,
In Algeciras (voor de oversteek) hebben we nog flink wat ingeslagen (weer), want we wisten echt niet wat ons aan de overkant te wachten stond. Het viel mee, veel uien en ook verse paprika en een hele keuze aan blik groente. De groep was helaas kleiner geworden, maar de hoeveelheid te bereiden eten werd niet echt veel minder. Het waren nog steeds veel kilometers die gefietst moesten worden zodat ook de bananen leveranciers hier zijn rijk van ons geworden. De bananen waren werkelijk niet aan te slepen!! Ook appels en sinasappels en in Senegal en Mali al wat mandarijnen, werden gretig weg gesnoept.
Dan West-Afrika,
Na Dakar was de groep bijna weer compleet. We zeggen bijna, want Co blijft natuurlijk bij ons met alle kilometers die we afleggen. We waren nu met negentien en naar ons idee werd er steeds meer gegeten. Een klein voorbeeld van de aardappels met boontjes-uitjes en hache vlees uit blik van de keurslager. We begonnen met: 5 kilo aardappels- 3 kilo uien- 2 grote aubergines- 2 grote cargettes en 2 blikken vlees. De laatste keer waren het 7 kilo aardappels-4 kilo uien-3 grote aubergines- 3 grote cargettes en 4 blikken vlees en ook bijna alles was op. Wat lekker is bij stops en aankomst zijn de grote watermeloenen, iedere keer weer een traktatie. Boodschappen doen is hier in Afrika werkelijk een sport voor ons geworden. Iedere keer weer leuk om in zo'n dorpje te kijken wat er is en ook de plaatselijke marktjes zijn dikwijls heel bijzonder. Heel verschillend wat in het ene en in het andere dorp te krijgen is. Hier veel tomaten en appels en in het ander niets dan uien en watermeloenen. Ook koude drankjes is af en toe een probleempje, jammer, want fietsers rijden op coca cola lijkt wel. Het brood is nu weer prima. In Marrokko waren de wagenwielen in het begin zeer smakelijk, maar bleken er verschillend en 's morgens dikwijks kei hard. Over het algemeen mogen we niet mopperen.
We denken dat iedereen goed gegeten heeft al die maanden en zijn er best een beetje trots op, dat de fietsers weinig of niets zijn afgevallen.
Dan nog even een klein stukje over vandaag. Het was een dag met een jarige Dielof en de laatste echte fietstdag. We hebben voor Dielof in de vroege ochtend uit volle borst gezongen. Het is niet
gelukt om koud bier te regelen voor hem, maar dat komt nog we houden het te goed.
Om half 8 uit Toba vertrokken en op 60 km in Tougan werden we vast opgevangen door twee jongens van DSF die ons de weg zouden wijzen. Na een koffiestop verder gegaan met nog 40 km voor de boeg. Dit ging over een echte Afrikaanse piste. Een onbegaanbare weg, die toch wel goed begaanbaar was, zei Dielof. Een mooie rit om mee af te sluiten. Iedereen kwam lekker bruin aan, maar na het douchen had iedereen zijn eigen kleur weer terug. Met de laatste dingen uit de voorraad maken we nog een heerlijke maaltijd in de middle of now where. Morgen drie dorpen bezoeken met ieder een eigen feest en weer wat dichter bij ouahigouya.
Wij hebben van deze 3 maanden genoten, we hopen van jullie ook!!!!
Lieve laatste groet voor iedereen die dit leest!
Joyce en Trudi
Reacties
Reacties
Ik ben diep onder de indruk van jullie onderneming. Wat een ongelooflijke prestatie. Ik heb genoten van al jullie verslagen en zal deze enorm gaan missen. Hopelijk vallen de deelnemers niet in "een zwart gat".
Ik hoop van Willemien zo nu en dan nog wat vervolgverhalen te krijgen.....
Hééééé'zus en medefietsers,
Wat zijn wij ongeloofelijk trots op jullie!!!!! Het is zo prachtig om te lezen dat ondanks het opstaan in de vroege uurtjes, hitte, vermoeidheid en al die vele indrukken onderweg en niet te vergeten die vele vele kilometers, jullie nog de kracht hebben om ons jullie avontuur mee te laten beleven. Het is fijn om te lezen dat jullie een hechte groep zijn geworden en samen het doel hebben bereikt!!!!! Diepe bewondering en respect "belegen"dames en heren!!! Het is fijn om jullie straks weer te mogen begroeten. Wij kijken er erg naar uit om onze zus weer in de armen te sluiten. Het was een genot om jullie verhalen te lezen, wij zullen het echt gaan missen, we hebben van het begin tot eind meebeleeft en ook een beetje meegefeest toen het doel bereikt was, fijn om te beseffen dat je iets kan betekenen voor je medemens en realiseer je weer des te meer hoe goed wij het toch hebben. Lieve fietsers, dank jullie voor deze prachtige tijd, een hele goede terugreis, en doe het voorzichtig aan!!!! Kus van je "swaag"en "sus"
Allemaal heel erg gefeliciteerd met dit grandiose behaalde succes!!! Petje af en een diepe buiging voor allen die deze tocht hebben meegedaan!!
Ee ontzettend mooi avontuur hebben jullie beleefd, een herinnering die niemand je meer afneemt!
En nou weer op naar het koude Nederland waar we jullie met smart op staan te wachten op Schiphol!!!
Marian....kusjezus
Wat een geweldig nieuws en wat een belevenissen!
Van harte Proficiat allemaal met deze prestatie.
Dit zullen jullie zekker niet snel vergeten!
Geniet hiervan en alvast een behouden thuiskomst gewenst. Een knuffel voor Fred en de groeten van Jan en Greet uit Castricum
Wat geweldig van jullie allen wat een prestatie, als ik het goed heb zijn jullie bezig met de terug reis, doe voorzichtig dat niemand nog iets breekt! Sterkte voor degene die haar arm gebroken heeft.
Wat zullen ze blij geweest zijn met de grote gift.goede reis Zr. Alfonsa Hes
Hallo, Burkina fietsers,
gefeliciteerd met jullie enorme prestatie! Ik hoop, dat Gerie zich al wat beter voelt en wens jullie nog een fijne week en een goede terugreis.
Hallo Gerie je heb het volbracht .Ik ben trots op je en Tante Nel ook denk.Je kom vrijdag terug .het zal tegenvallen .en koud maar hier komt er nog een.Een pastoor en een non spelen een partijtje tennis.Het nonnetje speelt uitstekend,maar de pastoor mept er nogal eens naast en elke keer als hij de bal mist roept hij uit.Verdomme mis!Op een gegeven moment word het zijn tegenstander te gortig en ze verzoekt hem dringend de rest van het spel niet meer te vloeken.Beschaamd belooft de pastoor beterschap:Zoniet ,dan moge God mij met zijn bliksem veranderen in een hoopje as:Het spel gaat verder totdat de pastoor andermaal zijn geduld verliest en vloekt Verdomme weer mis!:Ogenblikkelijk betrekt de hemel,donderwolken pakken zich samenen bliksem flits omlaag:de non wordt getroffen en verandert in een hoopje as.Klinkt een dreunende stem uit de hemel:Verdomme,mis""dit is bijna de laatste groetjes annie
Beste fietsers en begeleiding,
Gefeliciteerd met het bereiken van jullie einddoel.
Geniet nog maar een paar dagen van alles om je heen.
Vooral het mooie weer.
Hier wordt het eind van de week koud, en er is kans op sneeuw. Zorg maar voor een dikke trui voor als je hier uit het vliegtuig stapt.
Groetjes Martin, Groep Ghana fietsers
Jullie hebben het volbracht en de cheque is bij de school in de kas gestopt. Gefeliciteerd! En wat heb ik met veel genoegen alle verslagen gelezen, sommige wel meerdere keren! Ik zal dat erg gaan missen:het was een dagelijks gewoonte geworden waar ik me erg op verheugde: waar zijn ze nu en soms ook de atlas erbij. Ook de manier hoe jullie met de plotselinge dood van Co omgingen, heeft me getroffen.
Ik kijk naar jullie uit op de bijeenkomst binnenkort in Limmen en speciaal naar Dielof, mijn fietsheld!
ZOALS IK HEB KUNNEN LEZEN, ZIJN JULLIE IN BURKINA ERG FEESTELIJK ONTHAALT.
WAT EEN ANDERE GEWOONTES EN CULTUREN ZIJN ER TOCH IN DE WERELD. EN ALLEMAAL ERG MOOI EN INTERRESSANT.
BEDANKT DAT JULLIE DAT ALLES ZO MOOI ONDER WOORDEN HEBBEN KUNNEN BRENGEN. ZOVEEL INDRUKKEN EN AVONTUREN. NIET ALLEMAAL EVEN LEUK, ANDERE WEER WEL. EN DAN NOG DE VERJAARDAGEN VIEREN ZO VER VAN HUIS. GEWOON LEKKER OVERDOEN ALS JULLIE WEER THUIS ZIJN.
HET ZAL WEL WEER ERG VREEMD VOOR JULLIE ZIJN, STRAKS WEER THUIS TE ZIJN. WAAR JE GEWOON EVEN DE SUPER IN LOOPT OM DE DAGELIJKSE BOODSCHAPPEN TE HALEN. EN EEN COLAATJE, GEWOON UIT JE KOELKAST. DE KLEDING IN DE WASMACHINE EN DOOR DE DROOGER EN IN PLAATS VAN DE BEZEM OF DORRE TAKKEN DE STOFZUIGER.
JA, DAAR ZOUDEN JULLIE BIJNA EEN ANDER BLOG VAN KUNNEN MAKEN.
HET ZOU TROUWENS INTERRESSANT ZIJN EEN BOEK UIT TE BRENGEN MET AL JULLIE VERSLAGEN EN INDRUKKEN VAN DEZE MAANDEN EN VAN DE VOORBEREIDINGEN EN DE THUISKOMST. DE OPBRENGST VOOR EEN GOED DOEL. BV.
NOGMAALS ER ZIJN WOORDEN TE KORT OM JULLIE TE BEDANKEN VOOR JULLIE INZET VOOR DIT GOEDE DOEL. BOUWEN AAN EEN TOEKOMST, DAT IS JUIST ZO BELANGRIJK.
EVEN NIET AAN JE ZELF DENKEN, MAAR AAN ANDERE EEN HAND /HULP BIEDEN ZODAT OOK ZIJ EEN BETERE TOEKOMST TEGEMOET ZIEN.
ECHTE KAMPIOENEN.
GROETEN UIT SPANJE. EN EEN GOEDE THUIS REIS. IK HOOP DAT GERRIE WEER HELEMAAL BETER WORDT.
Allemaal van harte proficiat met jullie geslaagde monsterfietstocht!
Wij volgden vooral de dappere FRED en wensen hem een behouden terugreis met Carly!
Van harte gefeliciteerd met jullie 'overwinning'!!!
Wat een prestatie. Ik lees jullie laatste verhalen met kippevel, ontroering.Wat zal ik het digicontact met jullie missen, want elke dag even kijken of er een bericht is, raden wie het schreef, genieten van de foto's
(die trouwens prachtig zijn!), m'n gedachten er over laten gaan, alles voorstellen.
Tja, die laatste dagen met al die feesten en dansen voor de groep, dat gaat mijn voorstellingsvermogen te buiten hoor. Ik vermoed dat je je ogen niet kon geloven.
Voor degenen die vandaag terugkeren een heel goede reis en veilige aankomst toegewenst.
De blijvers gaan nog een paar mooie relaxe-dagen tegemoet met interessante ontmoetingen en tripjes.
Veel, heel veel dank voor de moeite die julie namen om elke dag maar weer verslag te schrijven, ondanks de vermoeide lichamen. Ik heb er van genoten.
Trudje: topper!!!
Warme omhelzing en ik hoop tot heel spoedig weerzien in Nederland.
Hannie
Hallo Gerie hier ben ik weer met de laatste mop. hou je vast. Een vader begint tegen zijn over sinterklaas.Waarop zijn zoon antwoord:Äch, schei toch uit met je sinterklaas.Ik heb alles gevonden in de kelder, het kostuum,de baard en die staf. Ik geloof allang niet meer in sinterklaas."Ën,"zegt hij,"nou we toch kerels onder elkaar zijn, met die ooievaar kan je ook wel inpakken."Antwoord zijn vader. Öja weet je dan hoe het wel gaat?" "Ja,"zegt hij,"kinderen worden geboren en ik zal net zo lang zoeken tot ik die boor ook gevonden heb."dit was het weer en een goede terugreis en de groetjes van ons allemaal
Van harte gefeliciteerd, een ieder, die zijn energie aan dit initiatief heeft gegeven. Het is een prestatie van formaat geworden, met mooie maar ook schokkende herinneringen. De blijdschap rondom de ontvangst heeft een ieder goed gedaan, je kunt het van de foto's aflezen, dit zijn koester momenten. Neem ze voor ons mee, net zoals de geuren en kleuren van Afrika. Gelukkig is Gerie weer op de been en zijn je-zussen gerustgesteld. Ik ben toch zo benieuwd naar jullie verhalen.
Tot in Limmen, we spreken elkaar.
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}