Precies vijftien maanden na de aankomst van de fietsers, stonden nu Berdien, Marit, Wim, Inge Yvonne en ikzelf, Johan Olling, weer op Onderwijscomplex Zoodo in Burkina Faso.

Wie had dat gedacht. Het toeval wou dat jongeren in Limmen zoveel gehoord hadden over Burkina Faso, dat ze zelf een kijkje wilden nemen. Yvonne en ik hadden afgesproken dat als er vier zouden gaan, de reis door zou gaan. Dit alles in de krokusvakantie. En zo geschiedde.

En wat een reis is het geworden!

Naast de gezelligheid en de openhartige reacties van de jongeren, vielen we met onze neus in de boter als het ging om vooruitgang op onderwijscomplex Zoodo. We hebben met eigen ogen kunnen zien wat met het geld van Fietsen voor Burkina is gedaan: de lasschool in vol bedrijf, de schoolkantine die naar volle tevredenheid werkt, het gebouw voor de schooladministratie met vergaderruimte voor de leraren, de verpleegpost. Maar wat vooral in het oog sprong was de nieuwbouw voor theorielokalen, de computerzaal en bibliotheek. Het leek alsof ze op ons gewacht hadden, want wij mochten de computers als eerste in gebruik nemen en hebben ook geholpen om de eerste boeken in de schappen van de bibliotheek neer te leggen.

Het waren toch al bijzondere dagen, want ook mochten wij mee naar de buitenposten waar, in verband met de voedselcrisis, graan, rijst en olie, werd afgegeven aan de scholen en alfabetiseringscentra. En je raadt het nooit, dat gebeurde met de truck die ons als fietsers tot een thuis was geweest. Vooral het bezoek aan deze buitenposten liet ons zien hoe belangrijk het werk van WOL en DSF is. Er is daar zo veel behoefte aan onderwijs. Niet alleen aan kinderen, maar ook aan vrouwen. Het is allemaal heel primitief, gewoon soms in de schaduw onder een boom. Maar de wil van moeders om te leren lezen en schrijven raakt je diep. Moeders kunnen dit doen omdat er ook voor een crèche is gezorgd, gebouwd van cementzakken. Prachtig om die ukkies met hun grote ogen je aan te zien kijken.

Wat deze reis en de jongeren vooral ook goed deed, was dat de voorbereidde lesprogramma's voor de verschillende scholen met open armen werden ontvangen. Berdien en Inge waren ook zo enthousiast dat ze toegezegd hebben in de toekomst naar meer lesmateriaal te zoeken.

Voor mijzelf heeft deze reis mij nog meer betrokken gemaakt bij het werk van WOL en DSF. Ik heb contacten mogen leggen met verschillende kerken in Ouahigouya, zelfs de bisschop bezocht. We gaan proberen de Vastenactie voor de komende jaren te koppelen aan het werk van DSF voor onderwijs in Burkina Faso.

Een heel voldaan gevoel, dat werd versterkt doordat ik werd benoemd tot ambassadeur van DSF. Ik voel me nu ook deel van de DSF familie. Wij bedanken vooral Salif Sodré en alle andere medewerkers van DSF en vooral Yvonne, die zo'n belangrijke brugfunctie vervult tussen WOL en DSF, Limmen en Burkina Faso.

Johan Olling